Thingstätte

De Heidelberger Thingstätte is een van de ongeveer 40 Thingplaces uit de begindagen van het nationaal-socialisme en werd van 1934-35 gebouwd door de Reichsarbeidsdienst en studenten van Heidelberg volgens de plannen van de architect Hermann Alker. Geografisch gezien is het de tegenhanger van het Heidelberg Ehrenfriedhof, dat rond dezelfde tijd (1934) werd aangelegd op de Ameisenbuckel, een heuvelrug tegenover de Heiligenberg aan de andere kant van de Neckar, voor gesneuvelde Heidelbergers uit de Eerste Wereldoorlog. De Thingstätte zou zijn gebouwd op een vermeende Germaanse cultusplaats, waarmee het werd doorgegeven als onderdeel van de nationaal-socialistische bloed-en-bodemmystiek. Het podium moet in de eerste plaats worden gebruikt voor propaganda-evenementen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de Thingstätte, die als feestterrein was aangegeven, grotendeels verlaten. Gedurende meerdere jaren hield de Amerikaanse gemeenschap in Heidelberg haar paaszonsopgangviering op de Thingstätte of jeugd- of sportgroepen die daar bijeenkwamen. Het complex is nu een monumentaal pand en wordt in de zomer regelmatig gebruikt voor openluchtconcerten (bijvoorbeeld operavoorstellingen, concerten van Udo Jürgens, Placido Domingo, Montserrat Caballé of André Rieu).

Een geweldige structuur, zelfs als het door de nazi's is gebouwd. Werd niet meer door hen gebruikt, de zeer goede akoestiek is daar zelden te beleven bij concerten.

Sinds de jaren tachtig is de Thingstätte ook een populaire ontmoetingsplaats voor de Walpurgisnacht. Begonnen op kleine schaal, groeide het aantal bezoekers jaar na jaar.
In 2017 was er zelfs een bosbrand, die de brandweer door de toeloop van Walpurgis-pelgrims slechts moeizaam kon bestrijden.
Daarom was de Thingstätte in 2018 op Walpurgisnacht gesloten en zal dat in de toekomst waarschijnlijk ook op 30 april blijven.Er moet ook worden opgemerkt dat er ook geen andere "grote evenementen" zijn, zoals b.v. B. concerten of opera's