Uitzicht in de buurt van Dörlbacher Einschnitt / informatieborden voor kanaalwerkers

Bij Dörlbach was in plaats van een dam een insnijding in het heuvelachtige terrein noodzakelijk. Het resulterende uitgegraven materiaal werd gebruikt om de dammen te vullen. Dit betekende dat het kanaal over lange stukken kon worden geleid zonder sluizen.

Technische gegevens: Lengte: 870 meter en diepte: 14,50 meter
Geologie: Kalksteen, Posidonia-leisteen, Amaltheïsche klei

Vrijwel al het werk moest “met de hand” worden uitgevoerd, dat wil zeggen met een schoffel en schep. De enige mechanische ondersteuning was de door stoom aangedreven schep, ontworpen door de Neurenbergse monteur JW Spaeth.Er werd tot 150 pond poeder per dag gebruikt voor het vernietigen.

Er werd een deel van de eigen accommodatie van de arbeiders gebouwd. In de “Dörlbacher Kaserne” waren 300 rioolwerkers gehuisvest. Ook waren er ambachtslieden voor gereedschap en kleding en was er een bakkerij.

Begin 2005 vond er een aardverschuiving plaats aan de zuidkant – ten westen van de brug. Dit ging door op de hele site (hansgruener.de/docs_d/kanal/doerlbacher_einschnitt.htm#oben).

De kanaaldoorsnede werd gered met gigantische grondverzet. De renovatie is voltooid (n-land.de/lokales/burgthann/kanal-einschnitt-mit-gigantischen-erd Movements-gerettet).

Het onderste pad vanaf de Dörlbach-uitsnijding naast het kanaal is gedeeltelijk verhard met een scherp grindoppervlak en wordt minder aanbevolen voor fietsers.

De opdrachten voor de bouwwerkzaamheden aan het Ludwig-Donau-Mainkanaal werden in delen verloot. Begin 1839 werden de grondwerken voor de Dörlbach-snede geveild.Het zou bijna een kilometer lang zijn en een diepte bereiken van ongeveer 15 meter, een voor die tijd ongelooflijk omvangrijke opgraving. Het bouwterrein werd verworven door Johann Wilhelm Spaeth, oprichter van een machinefabriek aan de Zehnteich in Neurenberg, die de bakermat werd van de industrialisatie van Beieren.