Sint-Hubertuskerk

De Sint-Hubertuskerk was vanouds een kwartkerk, afhankelijk van de Sint-Lambertusparochie te Opglabbeek. In 1219 schonken de Graven van Loon het patronaatsrecht en het tiendrecht aan de Abdij van Averbode. Soms had Neerglabbeek een eigen priester, maar meestal bediende de pastoor van Opglabbeek deze kerk. Pas in de 19e eeuw werd Neerglabbeek een zelfstandige parochie.
Oorspronkelijk stond hier een Romaans gebouw, opgetrokken uit breuksteen en Maaskeien. Van dit gebouw zijn nog delen in de huidige kerk verwerkt, zoals in de onderbouw van de toren en wellicht ook in de plint van het schip. Dit gebouw bestond al in de 13e eeuw. In de 13e eeuw werd de bovenbouw van de toren gebouwd in een overgangsstijl tussen Romaans en vroeg-gotisch.
Omstreeks 1459 werd het gotische koor en middenschip gebouwd.
In 1668 werd het schip verbouwd, terwijl begin 19e eeuw de zijbeuken werden verbreed en voorzien van vlakke zolderingen. In 1934 werd het schip in neogotische stijl vergroot door Karel Gessler. In 1994 werd de kerk gerestaureerd onder leiding van E. Martens.
Een ommuurd kerkhof omringt het kerkgebouw.

Mooie plek om te stoppen. Schuin tegenover, aan de Weg naar Opitter, ligt Cafe 'T Smisje met terras.