St Laurentius parochiekerk

Parochiekerk St. Laurentius, Schaan
De nieuwe parochiekerk St. Laurentius ligt 200 meter ten zuiden van de gesloopte oude kerk. Op 5 oktober 1893 werd het werk van de Weense architect Gustav von Neumann, die in koninklijke dienst was, ingehuldigd. Kort voor de inwijding van de kerk werd de toren gebeld met vier klokken, die zijn afgestemd op de toonreeks c-es-f-as. In 1968 werden twee nieuwe klokken toegevoegd en in 1970 werd de wederopstandingsklok toegevoegd voor de oude kerktoren op de nabijgelegen begraafplaats. De neogotische Laurentiuskerk domineert met zijn 81 meter hoge toren de vlakte van het Rijndal. De natuurstenen gevel, destijds ongebruikelijk voor de kerkbouw, werd tussen 2003 en 2005 ingrijpend gerenoveerd. Het interieur van de kerk toont de vorm van de fundamentele restauratie en herinrichting van 1968 tot 1978. Enkele heiligenfiguren zijn afkomstig uit de oude parochiekerk. Op het moment dat de parochiekerk werd gebouwd, telde Schaan ongeveer 1.000 inwoners, van wie de meesten in slechte omstandigheden leefden. Het heilige gebouw, gebouwd voor 125.600 gulden, vergde destijds ruim vier keer de belastinginkomsten, ondanks persoonlijke bijdragen en dwangarbeid. Een monument aan de westkant van de kerk herdenkt de genereuze schenking van prins Jan II, bekend als ‘de Goede’, die ruim de helft van dit bedrag schonk. De parochiekerk Sint-Laurentius is sinds 2002 een Rijksmonument.
Tekst / Bron: Gemeente Schaan, Landstrasse 19, 9494 Schaan
schaan.li/ortsplan/pfarrkirche-st-laurentius-kulturweg-station-20

Parochiekerk St. Laurentius, Schaan
In 1887 werden plannen gemaakt voor de bouw van een nieuwe parochiekerk, waarbij Prins Johann II de Oostenrijker Gustav Neumann, die in zijn dienst was, tot architect aanstelde. Het geld voor de bouw kwam uit verschillende bronnen: de Schaanburger en Eschner-pastor Anton Frick hadden in 1883 al een deel van zijn bezittingen nagelaten om in zijn thuisgemeenschap een kerk te bouwen. Er waren ook schenkingen van prins Johann II, waarbij het hoogste bedrag van 36.320 gulden afkomstig was uit de verkoop van Alpe Sücka, eigendom van de prins, aan de familie Triesenberg. Om geld in te zamelen verkocht de gemeente Schaan onder meer: Kunstvoorwerpen uit de oude parochiekerk. Maar ook de Plankengemeenschap droeg financieel bij.
De eerste steenlegging van de nieuwe parochiekerk vond plaats op 19 juli 1888. Het benodigde hout werd aangevoerd uit de Schaanbossen en de tufsteen en muurstenen uit steengroeven in Schaan, terwijl bijvoorbeeld de zandstenen uit St. Margrethen kwamen en de pannen voor het kerkdak uit Landquart. Op 24 juni 1891 werd het kruis ceremonieel op de top van de toren geplaatst. Ruim twee jaar later was het binnenschilderwerk voltooid en op 5 oktober 1893 werd de nieuwe parochiekerk ingewijd.
Maar in de daaropvolgende jaren vonden er nog diverse andere aankopen plaats: in 1895 werd een torenklok uit Ulm aangekocht en in 1898/1899 een kruiswegstatie uit München. Met de inwijding van twee zijaltaren in 1911 kwam het interieurontwerp echter uiteindelijk tot een voorlopig resultaat.
De nieuwe parochiekerk Sint-Laurentius is een natuurstenen gebouw op een kruisvormige plattegrond met aan drie zijden schip en transept. De kerk, gebouwd in neogotische stijl, heeft een ongeveer 80 meter hoge hoektoren met een puntig helmdak op de zuidwestelijke hoek - waardoor het de hoogste kerk in het Vorstendom Liechtenstein is meter en is daarom ongeveer twee keer zo lang als de in 1900 gebouwde, gesloopte oude parochiekerk.
Tekst/bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Pfarrkirche_St._Laurentius_(Schaan)

De parochiekerk in Schaan werd tussen 1888 en 1893 gebouwd in neogotische stijl.
Het mooiste uitzicht op de kerk krijg je eigenlijk als je vanuit het westen komt (via de Kirchstrasse).