Kerk van Sint Peter en Sint Paul

De parochiekerk van St. Peter en St. Paul werd gesticht aan het einde van de 11e eeuw. Het werd rond 1115 door Henry I aan de kathedraal van Salisbury geschonken als onderdeel van de kost. De waarde van deze kerk werd al snel verhoogd door andere schenkingen van eigendommen, en binnen een paar jaar waren er kanunniken in Heytesbury. Rond 1160 werd het opgericht als een collegiale kerk met een deken en vier prebendarissen, elk twee priesters en diakenen. Een collegiale kerk was in feite een 'moederkerk' met plaatselijke priesters wier taak het was om als missionarissen de bredere gemeenschap in te gaan, met als doel nieuwe 'dochterkerken' aan te moedigen.In de 13e eeuw werd en bleef de houder van het decanaat de decaan van Salisbury. Het college in Heytesbury en zijn bezittingen waren van hem. De meeste parochies vielen onder de jurisdictie van de bisschop van het bisdom, maar Heytesbury behoorde toe aan de decaan en stond daarom bekend als een bijzonder persoon. De Kathedralenwet van 1840 ontbond het college en schafte de prebends af.De kerk zelf wordt door Pevsner omschreven als 'een grote en indrukwekkende kerk, maar wel overmatig gerestaureerd'. Het externe zicht wordt gedomineerd door de lage, massieve en vierkante Normandische toren in het midden. Het grootste deel van het gebouw dateert uit de late 12e, 13e en 15e eeuw.

De kerk van St. Peter en St. Paul is een prachtig monumentaal pand in het hart van Heytesbury. Sinds het Domesday Book van 1086 heeft op deze plek een kerk gestaan, maar waarschijnlijk was hier al lang daarvoor iets. De kerk die je vandaag ziet, werd gebouwd in de 12e eeuw, in de loop van de volgende 400 jaar aangepast en vervolgens aanzienlijk gerestaureerd in het Victoriaanse tijdperk.