Burgruine Kallmünz

De ruïne van de Spornburg op de Schlossberg met de overblijfselen van een omvangrijk prehistorisch complex uit de Keltische periode toont een doorsnedemuur uit de vroege middeleeuwen (rond 900), de zogenaamde Hongarijemuur. Hij beschermde een groot toevluchtsoord dat de bevolking van het gebied diende als toevluchtsoord tijdens de Hongaarse invasies. Het werd voor het eerst genoemd in 983 in een document van bisschop Wolfgang. Het kasteel, strategisch gelegen tussen Naabtal en Vilstal op de kruising van verschillende oude straten, waarvan de bouwers niet definitief duidelijk zijn, verzekerde zich van een keizerlijke douanepost die in 1230 als "oud" werd omschreven. Het kasteel werd in 1344 door Ludwig de Beier in pand gegeven, eerst aan Regensburg, later aan Thüringen en vervolgens aan Hessen. Enkele jaren later kwamen wisselende takken van de familie Wittelsbach (Palts, Opper-Beieren, Palts-Neuburg) weer in het bezit van het kasteel. In 1358 mocht paltsgraaf Ruprecht I het kasteel verlossen en in 1361 liet hij daar bouwwerkzaamheden uitvoeren. Pas in 1459 slaagde hertog Albrecht III erin het kasteel en de markt van Kallmünz voor Opper-Beieren te heroveren. Tijdens de Landshut-erfenisoorlog staken Palatijnse troepen het kasteel in 1504 in brand. Na de wederopbouw in de Dertigjarige Oorlog werd het in 1633 door de keizerlijke troepen geplunderd en uiteindelijk in 1641 door Zweedse troepen door brand verwoest en vervolgens gediend als steengroeve. In 1793 kwam het kasteel in eigendom van de gemeente en is sinds het einde van de 19e eeuw herhaaldelijk gerenoveerd.

Prachtige plek om een indruk te krijgen van de Opper-Palts Middeleeuwen. En het uitzicht naar beneden in de Naab-vallei naar de stad Kallmünz is alleen al een reis waard.

Time het uitzicht niet naar Kallmünz maar naar Vils, dat wil zeggen naar het westen. Heeft ook zijn charme!