Burgruine Tautenburg

De burchtheuvel biedt een prachtig uitzicht op Tautenburg, de oude kerk en het voormalige huis van Friedrich Nietzsche.

Net als in de rest van de wereld zijn er ook hier talloze mogelijkheden om uit te rusten, en deze in de schaduw van de oude donjon zijn bijzonder mooi.
Bijzonder is ook dat de burchtheuvel de plek in twee helften verdeelt, en afhankelijk van het tijdstip van de dag, in licht en schaduw 😎👍

Het complex is verdeeld in twee delen, waarvan nog enkele sloten en terrassen te zien zijn. In de zuidoosthoek van het westelijke, oudere deel is een vijfhoekige poorttoren met kantelen en poortdoorgang bewaard gebleven, die vaak ten onrechte als donjon wordt aangeduid. De chronologie ervan is onduidelijk; deze wordt meestal gedateerd in de eerste helft van de 13e eeuw, hoewel dit uiteraard gebaseerd is op de eerste vermelding. Een stuk muur met opus spicatum en zonder kalkmortel kan duiden op een eerdere constructie, maar een dergelijke muurtechniek is ook mogelijk na 1200 en tot halverwege de 13e eeuw. Verdere dateringsondersteuning is een klein vierpasvenster, dat ook dateert uit ongeveer het tweede derde deel van de 13e eeuw. De poorttoren zou dus ook verband kunnen houden met nieuwbouw, verbouwingen of uitbreidingen door de weldoener Rudolf II van Vargula nadat het kasteel in de jaren dertig en veertig van de twaalfde eeuw was verworven. Dit geldt ook voor de sterke overblijfselen van de muur van een noordoostelijke vleugel, waarin de kapel zou hebben gehuisvest die in een bouwinscriptie uit 1232 wordt genoemd. In het westen grensde de toren aan een woongebouw van drie verdiepingen, dat aan de noordkant erkertorens zou hebben gehad.
Bron: Wikipedia