Steinerne Brücke

Naast de kathedraal is de Stenen Brug de beroemdste bezienswaardigheid van Regensburg. De bouw van de brug begon in 1135, waardoor de stenen brug de oudste volledig bewaard gebleven brug in Duitsland is. Het is nu voorbehouden voor voetgangers en het is hier vooral op zomeravonden gezellig.

De Stenen Brug is een stenen boogbrug met 16 segmentbogen, waarvan er slechts 14 te zien zijn. De eerste boog en de eerste pilaar aan de zuidkant werden volledig ingebouwd toen de zoutschuur werd gebouwd in 1616-1620, maar zijn bewaard gebleven onder de brugbenadering. Oorspronkelijk was hier bij Wiedfang een kleine haven. De 16e boog wordt bijna volledig bedekt door de Stadtamhofer-brugbazaar, zoals de noordelijke benadering wordt genoemd.

De brug is niet in een rechte lijn gebouwd, maar volgt de ondergrond en houdt rekening met het stromingsverloop. De pilaren zijn ongelijk dik en anders uitgelijnd; Ook de bogen van de brug hebben verschillende vrije hoogten en vrije breedtes tussen 10,45 m en 16,70 m.

De zuidelijke arm van de Donau stroomt onder de eerste 5 bogen gezien vanuit de oude stad. De 5e pijler staat op een dam die de punt van het Donau-eiland Unterer Wöhrd vormt en deze verbindt met een eerdere molen met de Boven-Wöhrd. Met de bogen 6 t/m 8 kruist de brug het Saliebassin in de uitstroom van de molen, onder de volgende bogen 9 en 10 bevindt zich een doorgaans droge overstromingsbodem. Vanaf de pijler 10 stroomopwaarts gaat een helling naar beneden naar de Boven-Wöhrd. De bogen 11, 12 en 13 overbruggen de noordelijke arm van de Donau, onder de boog 14 loopt nu een pad langs de rivier.

Op de top van de brug staat de Bruckmandl (kleine brugman), die ooit symbool stond voor de burgerlijke vrijheden van de stad en de emancipatie van de voogdij van de bisschop. Dit beeld stamt oorspronkelijk uit 1446, de huidige versie werd opgericht op 23 april 1854. Een eerdere figuur is te vinden in het Regensburg Historisch Museum.

Van de voormalige drie torens op de brug is alleen de brugtoren uit het einde van de 13e eeuw [5] aan de zuidkant bewaard gebleven.
Bron Wikipedia

Het is niet de moeite waard om halverwege de brug terug te keren, maar ook de andere oever een beetje te verkennen.