Mölssee

Hoewel de Mölssee de moeilijkst bereikbare plek is onder onze krachtplekken, ontkom je niet aan zijn fascinatie. Het heldere water en het berglandschap doen veel om u te laten ontsnappen aan het dagelijks leven en u vrij en zorgeloos te laten voelen. Omdat in de natuur blijven een grote hulp is om nieuwe kracht te krijgen voor het dagelijks leven.

Bekende en belangrijke persoonlijkheden uit de geschiedenis doen al verslag van de Mölssee. Zo wordt het meer genoemd in het visserijboek van keizer Maximiliaan I uit 1500. Daar staat "twee wilde meren in de Melsvallei met vorken en witvis".

De Hallestadsarts Hippolyt Guarinoni beschrijft het meer in zijn boek "Atrocity of the Devastation of the Human Race" uit 1610 ook als de "Wattensee", die in de hoogste bergen ligt en de beste char bevat.

Hij bezocht het meer tijdens een bergwandeling van het Voldertal over de Joch naar het Wattental. Volgens de legende wilden zijn metgezellen een onweersbui veroorzaken door stenen in het meer te gooien, maar zonder succes.

Bij nader onderzoek van de Mölssee zijn de in- en uitstroom van het waterlichaam veranderd. En dit had zijn weerslag op de mysterieuze, sprookjesachtige verhalen over het bergmeer.
Maar het is al lang bewezen dat er geen monsters, ondergrondse verbindingen of griezelige draaikolken in het meer zijn. Toch blijven er verschillende verhalen bestaan, zoals dat vroeger een boterroerder in het meer viel en spoorloos verdween. Deze houten roerder, voorzien van een naambordje, zou na een tijdje in de Bodensee zijn verschenen. Op dezelfde manier was een stier die zich op een hete dag te ver in het meer had gewaagd, onvindbaar gezonken en was het karkas ook aangespoeld op de oever van het Bodenmeer.