Dr.-Heinrich-Hackel-Hütte

Leuke gastvrijheid, heerlijke hapjes en een geweldig uitzicht. Als je wilt, kun je zelfs een nacht blijven. Wat wil Wanderer nog meer?

Informatie is hier beschikbaar: hackelhuette.at

Een breed alpenpad leidt van de herberg Wengerau langs glooiende alpenweiden in noordoostelijke richting naar de ingang van een beboste helling. Een breed karrenpad slingert zich in enkele kronkels zeer steil over deze trede. In het kanaal na de veepoort gaat het karrenpad naar links. De volgende steile
De zuidhelling wordt via Latschengassen in verschillende bochten overwonnen, vaak over houten treden als een kippenladder naar de Hackelhütte. De zuidelijke helling van de Napf, begroeid met gras en bergdennen, komt boven de hut uit
Naar het oosten overgestoken, komt u in het keteldal onder de Tauernscharte. In grote bochten gaat het tussen bergdennenplekken in de deels met gras begroeide, deels met puin bedekte brede geul tussen de kliffen
van Napf en Tauernkogel omhoog langs de Jausenstein. Ter hoogte van de Napfhöhle leidt het pad naar de rotsen aan de westkant. Je glipt nu door een nauwe opening links van een rotsnaald. Daarachter steek je steile, met touwen vastgemaakte rotsen over naar het Kar-bekken (in het voorjaar is het vaak bedekt met steile sneeuwvelden, je kunt er dan onbeveiligd overheen klimmen). Hier gaat het pad naar de oostkant over en gaat recht omhoog langs de westelijke hellingen van de Tauernkogel boven het Kar-bekken naar de Tauernscharte.
In de inkeping buigt het gemarkeerde pad naar de Tauernkogel naar rechts af. Je klimt over een weiderug tot onder de rotsvoet van de noordwestelijke richel. Nu gaat het over Schrofen naar het zuiden omhoog, dan klim je (I- °) door een kort rotskanaal aan het begin van de bergkam en bereik je zo de noordkant. De noordelijke flank is vrij steil in het Schrofen-gebied (en enigszins bloot omdat er steile hellingen zijn onder de tophelling) in een paar korte bochten tot onder het topkruis. De ruime topkam met een groot kruis op de top is minder steil te bereiken via grasmatten. Afdaling langs de beklimming.
de.wikipedia.org/wiki/Eiskogel_(Tennengebergte)

We waren vandaag bij de hut en het is heel goed beheerd, ik weet niet hoe Senjor tot deze verklaring is gekomen. De hut is alleen in april en november gesloten, anders het hele jaar geopend!