Die Cadolzburg

Het statige Cadolzburg troont op een verhoging in het midden van de gelijknamige stad. De eerste schriftelijke vermelding die we vandaag kennen, stamt uit de 12e eeuw. In de volgende eeuwen werd de faciliteit steeds weer uitgebreid en uitgebreid. In de 14e en 15e eeuw werd het het machtscentrum van de Hohenzollerns in Franken. Het overleefde de Tweede Wereldoorlog in puin en moest worden herbouwd. Tegenwoordig is er de tentoonstelling 'HerrschaftsZeiten!' in ondergebracht. U kunt ook even de tijd nemen om door de prachtige kasteeltuin te slenteren.Meer informatie op: burg-cadolzburg.de

De plaats en het kasteel werden voor het eerst genoemd in een document als "Helmericus de Kadoldeßburc" in 1157, toen een uitwisseling van goederen werd overeengekomen tussen het bisdom Würzburg en het klooster van Heilsbronn. Het is zeer waarschijnlijk dat de naam van het kasteel moet worden geïnterpreteerd als het kasteel van Kadold, die al in 793 het Herrieden-klooster op deze plek liet bouwen. Van deze vroege periode is echter niets bewaard gebleven.

De oudst bekende constructies van het kasteel werden rond 1250 gebouwd onder de burggraaf Konrad I van Neurenberg en zijn zoon Friedrich III, toen ze de Cadolzburg uitbouwden tot hun residentie. In 1397 Frederik VI. het "lagere berg" land inclusief de Cadolzburg residentie werd toegewezen. Maar slechts 20 jaar later kreeg hij de electorale waardigheid van Brandenburg en werd zo de stamvader van de Pruisische koningen en de Duitse keizers sinds 1871.

Onder zijn zoon Albrecht Achilles von Brandenburg beleefde de Cadolzburg de overgang naar een jachtverblijf. In het midden van de 14e eeuw was de spelling "Cadelspurk" van de plaatsnaam gebruikelijk en komt deze voor in tal van keizerlijke stadsdocumenten van Neurenberg. Als onderdeel van het markgraafschap Ansbach was de plaats vanaf 1500 in het Frankische rijk.

De oudste van de overgebleven onderdelen van deze historische Hohenzollernveste dateren van rond 1250. In die tijd lieten de burggraven van Zollern van Neurenberg de Cadolzburg uitbreiden tot hun residentie. Daarna zou het meer dan 200 jaar de favoriete residentie van de Frankische Hohenzollern blijven. Koningen en prinsen, zelfs keizers, waren graag geziene gasten, er waren jachtpartijen en “prinselijke feestvreugde”. De Cadolzburg werd ook gebruikt voor diplomatieke evenementen en politiek overleg. Rond het midden van de 15e eeuw. de Cadolzburg werd een tweede woning - maar voorzien van alle gemakken van die tijd! Vooral de prachtige uitbreiding van het “Oude Kasteel” en het indrukwekkende “Nieuwe Kasteel” getuigen hiervan op opmerkelijke wijze.