Klosterkirche St. Bonifatius

De overblijfselen van een barok kloostercomplex in het centrum van Weißenohe zijn al van ver te zien. De kloosterkerk van St. Bonifatius torent met zijn 45 m hoge toren boven de plaats uit.
Het klooster kan terugkijken op een bewogen geschiedenis. Vanwege zijn geografische ligging - Weißenohe en zijn klooster behoorden bijna zijn hele 750-jarige bestaan tot de "Opper-Palts" - stak het als een vreemd lichaam uit in het gebied van de "Vrije keizerlijke stad Neurenberg". Soms was het zelfs volledig gescheiden van Opper-Palts. Neurenberg liet daarom geen middel onbeproefd om zijn grotendeels ongerechtvaardigde claims door de eeuwen heen te doen gelden. De geestelijken, vooral de bisschop van Bamberg, probeerden keer op keer hun invloed te doen gelden, ook in werelds opzicht.
In 1692 begon de bouw van de huidige kloosterkerk. De plannen zijn afkomstig van Wolfgang Dietzenhofer (1648 - 1706), een lid van de beroemde Opper-Beierse bouwmeestersfamilie. Op Bonifatiustag in 1707 werd de kerk plechtig ingewijd door de Bambergse hulpbisschop Johann Werner Schnatz.
Bron: gemeente Weißenohe

Weinig onomastiek:
Weisse Ohe - de Witte Stroom. Dit wordt verklaard door het zeer kalkrijke (witachtige) water van de beek. Dit leidt ook tot sinteren bij de bekende Lillach-bron.
De naamgenoot van de kerk, Bonifatius (7e eeuw) verdiende zijn "roem" onder meer door het kappen van heidense cultusbomen. Zijn nicht Walburga en neef Wunibald behoren ook tot de beelden op de gevel.

Kerk die het bekijken waard is. Toegang mogelijk.