Steinbergwand

De rotsschuilplaats was NIET dichtgemetseld! Mensen woonden NIET in het kleine gaatje dat nu nog steeds zichtbaar is - een veel voorkomend misverstand onder bezoekers. In plaats daarvan gebruikten de mensen van het stenen tijdperk de overhangende rots, de zogenaamde Abri, als bescherming en, zoals de tekst hierboven beschrijft, voorzagen ze het van een baldakijn gemaakt van stokken en stokken.

Aan de voet van een dolomietengroep op de westelijke helling van de Vilstal, ca. 15 m boven de Vils, werden tijdens opgravingen in 1930 drie belangrijke perioden van vestiging aangetoond:
Laatpaleolithicum (Magdalenien) ca. 12.000 jaar geleden
Belangrijkste gebruiksperiode Mesolithicum (Tardenoisia), ca. 7.000 - 5.000 v. Chr Chr.
Hallstatt-periode (750 - 500 voor Christus)
De plaats was niet continu bevolkt, omdat de jagers en verzamelaars van de paleolithische en mesolithische periode van locatie veranderden, dus ze waren nog niet gesetteld. Hier vonden ze een uitstekende rotswand die bescherming bood. Voor het rotsdak stond waarschijnlijk een hut, gemaakt van palen en vlechtwerk. Er zijn aanwijzingen voor twee haarden, de "winterhaard" dicht bij de muur, waarschijnlijk in de hut, en de "zomerhaard" verderop.Uitgestrekte bosgebieden namen de plaats in van toendra- en steppevegetatie. De nieuw opgejaagde dieren (herten, reeën, elanden, oeros, wilde zwijnen) trokken in kleinere groepen rond, niet in grote kuddes. Ook de visserij leverde een belangrijke bijdrage aan het menu. Een nieuwe jachttechniek was nodig voor individuele jachten met gespecialiseerde, nauwkeurige wapens: pijl en boog, speren, harpoenen met kleine, zorgvuldig geslepen punten.Dit komt tot uiting in de vondsten uit deze periode: kenmerkend voor het Mesolithicum zijn zeer kleine, vaak driehoekige apparaten van hoornkiezel (vuursteen), die werden gebruikt als inzetstukken voor de punten van pijlen, speren en harpoenen. Ook werden hier gereedschappen gevonden die gemaakt waren van botten (priemen, naalden).Naast de genoemde grootwildsoorten en vissen stonden destijds ook diverse soorten vogels op het menu zoals vossen, das, marters, mollen, vleermuizen ed Maar tot 40% van het voedsel werd ingezameld: bessen, noten en vogeleieren.

De site is natuurlijk erg interessant vanuit archeologisch oogpunt.Ik vind het echter jammer dat de rotsschuilplaats is dichtgemetseld. Vroeger kon je je meteen voorstellen hoe mensen daar hun toevlucht zochten.