Klosterteich Oberwartha

De douchebar / kloosterwoning in OberwarthaDe hoeve bestaat uit het U-vormige meerassige gebouwencomplex: herenhuis met klokkentoren (daktoren), verbindingsconstructie, stalgebouw en dienstwoning. De boerderij heeft ook een apart bijgebouw van de paarden/schapenschuur met technische ruimten, evenals de vijver met karper/fruitkelder en twee grote schuren, waarvan één werd uitgebreid met een kleine wagenmakerij. De douchestang werd na 1885 afgebroken onder de eigenaar Friedrich Julius (genaamd Fritz) Arndt en gebouwd als een kunstmatige ruïne.
Alle gebouwen, met uitzondering van het bediendenhuis en de stallen, hebben grotendeels gewelfde kelders van breuksteen uit de lange periode vóór de Reformatie.
De eerste gedocumenteerde vermelding van Oberwartha en dus voor het Vorwerk Brauschenkengut uit 1266. Bisschop Albert II kocht een Vorwerk van het Meißen-hospitaal van 1258 tot 1266 en van Conrad von Boritz, genaamd von Wartha, 2 Hufen (1hf = 11ha) grond.
In de daaropvolgende jaren ging het eigendom van het dorp en alle goederen ongeveer 300 jaar in handen van kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders uit Meissen. In 1501 werd het pand seculier en daarom onder de belangstelling van het kathedraalkapittel van Meissen.
Naast de familie Rudolph, die bijna 200 jaar domineerde en hun eigendom aanzienlijk uitbreidde tot meer dan 100 hectare, moet met name Fritz Arndt worden genoemd. Van 1885 tot 1919 gaf hij het dorp en de landbouw een modern ecologisch karakter, vernieuwde de hoeve en verbeterde de infrastructuur van het dorp. Met de fundamentele renovatie van de hoeve, de bouw van de noktoren, het ontwerp van de renaissancegevel op het landhuis en nog veel meer. In 1892 werd de hoeve omgedoopt van Brauschenken- naar Klostergut.
De periode daarna kenmerkt zich door diverse wisselingen van eigenaar, huurder en beheerder tot aan het gebruik van autogas en het daarop volgende verval tot op de dag van vandaag.(Bron: oberwartha.de Umgebung/ Umgebung.html)