Metzradt's graf

Grafsteen van het graf van Metzradt aan de zuidelijke rand van het stadsbos van Oschatz
Opschrift: (verweerde, vermoedelijke tekst)
Carl Augustus v. Metzradt
Luitenant-kolonel en commandant
van de 1e Koningen Saksisch. geweer bataljons
Ridder van de Franse Eer =
legioen /
+ op 15 juni op 52-jarige leeftijd
Vrede naar de plaats.Het graf van Metzradt bevindt zich ter hoogte van het woestijnkasteel, ongeveer 50 meter van de zogenaamde Sternallee. De inscriptie verwijst naar Carl August von Metzradt, luitenant-kolonel en commandant van de 1st Royal, hier begraven. Saksisch. Geweerbataljons, ridders van het Franse Legioen van Eer, stierven op 15 juni 1829 op 52-jarige leeftijd. In de uitgave van 'Oschatzer Land' van september 1923 werd nader ingegaan op de achtergronden van de dood van de ridder. Toen schoot Metzradt zichzelf in de middaguren van die dag dood op de binnenplaats van het woestijnkasteel. Als "de motivatie voor de dood van Metzradt, geeft de traditie ergernis aan het uitstel van de vooruitgang." Omdat de staat door het Congres van Wenen met de helft werd verminderd, werd het leger gehalveerd.
"Omdat de officieren, net als veel van de mannen, zich vastklampten aan hun Saksische eed en niet in Pruisische dienst wilden treden, was het carrièrepad volledig geblokkeerd."
Zelfs zijn knecht overleefde de ergernis bij de dood van zijn meester niet. Hij werd begraven op de naburige heuvel. In zijn gedicht "Das Steinrab" beschreef Rostosky uit Leipzig de herinnering aan zijn "zeer dierbare universiteitsvriend" Metzradt.Maar gekwetste eer maakt hem uiteindelijk diep moedeloos,
totdat hij de doodsbal in zijn eigen hart dreef.
Nu zie je een graf opgestapeld van steen in het puin,
daar krabden kameraden de arme Metzradt.

op de rondweg ⬜🟨⬜ Oschatz komoot.de/tour/965890345

In het meest zuidelijke deel van het Oschatzer Stadtwald, gelegen aan de Thalheimer / Altoschatzer Flur, staat al 170 jaar een monument voor de hedendaagse geschiedenis - het graf van Metzrad. Het overleefde de tijd alleen vanwege zijn verborgen locatie en grootte en het feit dat het lange tijd niet werd genoemd. Luitenant-kolonel Carl August von Metzrad vocht in 1809 tegen de Oostenrijkers onder Napoleon en raakte in 1813 gewond bij de Slag bij Dennewitz. De drager van de orde "Ridder van het Franse Legioen van Eer" werd als voorzichtig en dapper beschouwd. Vanaf 1817 vaste commandant van het 1e Oschatz geweerbataljon en directe stadscommandant, hij was enorm populair bij zijn soldaten, maar ook bij de Oschatz-burgers.
Het Congres van Wenen (vergadering van Europese staatslieden 1814/15) had Saksen met bijna de helft verminderd ten gunste van Pruisen en ook het Saksische leger gedecimeerd.
Als gevolg hiervan werden veel officieren verdere carrière geweigerd. Volgens vrienden zouden de ergernis over het niet op deze manier gepromoot worden en de behandeling die anders voor Saksen werd ervaren de oorzaak zijn geweest van zijn zelfmoord. Metzrad schoot zichzelf op 15 juni 1829 op 52-jarige leeftijd dood in de ruïnes van het woestijnkasteel Osterland. Twee dagen later ontving hij zijn laatste rustplaats 10 voet ten noorden van Sternallee (nu bekend als "Am Wüsten Schloß") in een gemengd bosgebied in de buurt van de voormalige schietbaan van het garnizoen door leden van zijn eenheid. Het is opmerkelijk dat de jongen (dienaar) van Metzrad zijn meester niet wilde overleven en ook in de directe omgeving werd begraven.Zie oschatz-damals.de/metzrad.html