Burgruine Liebenstein

Het voorouderlijk huis van de heren van Liebenstein, die vanaf het midden van de 12e eeuw ontstonden. Het gebouw werd rond 1100 gebouwd op een rotspunt van "ijsgraniet" boven de Waldnaab. In 1430 kampeerden de Hussieten onder het kasteel, en het kasteel is sinds het midden van de 17e eeuw in verval geraakt. Na de stadsbrand van 1814 haalden de inwoners van Tirschenreuth veel stenen uit de ruïnes.
Het is een relatief groot complex; de weinige zichtbare overblijfselen van de muur zijn onlangs opgegraven en gerenoveerd.

Prachtig geprepareerde kasteelruïne met ophaalbrug, zichtbare overblijfselen van muren en een kasteelkapel. De goed gemaakte informatieborden vertellen het verhaal van het ooit trotse kasteel. De oudste blootliggende stenen dateren van rond 1200. Bezienswaardig en een omweg waard.

Kasteelruïne LiebensteinKasteel Liebenstein ligt aan twee oude langeafstandsroutes op een topografisch markante granietkegel boven het Waldnaabdal.
Het kasteel is gebouwd in het begin van de 12e eeuw. In documenten uit 1125 en 1143 wordt voor het eerst de familie van Liebensteiner (de broers "Udalricus en Piligrimus de Egere") genoemd. De Liebensteiner behoorde tot een van de machtigste en rijkste ministersfamilies van het Egerland. Toen zij in 1292 uitstierven zonder mannelijke nakomelingen, kwam het kasteel in 1298 in het bezit van het klooster Waldsassen. Het werd rond 1300 zwaar versterkt en uitgebreid door abt Theodorik. In 1340 richtte abt Franz een ringmuur op als verdere versterkingsmaatregel, die het hele kasteelcomplex omringde.
Kasteel Liebenstein had zijn eigen begunstigde. Tijdens de opgravingen bevond zich de kleine kasteelkapel gewijd aan Sint-Katelijne helemaal in het zuidoosten van de ruïnes. Het altaarblok is nog steeds bewaard in de koorkamer. De apsis is later aan de muur van de hal toegevoegd. De hoofdruimte, met zijn schietgatachtige openingen, moet dus een andere functie hebben gehad voordat deze tot kapel werd omgebouwd.
Een kapel was duur om te bouwen en te onderhouden. Volgens het reconstructievoorstel is de kapel uitgerust met enkele uitgewerkte zuilen en een houten galerij. De galerij moet vanuit de Palas toegankelijk zijn geweest voor de adellijke bewoners van het kasteel. Hier konden ze, zoals gebruikelijk was in de middeleeuwse standenmaatschappij, gescheiden van de andere gelovigen de mis bijwonen.
In 1643 werd het kasteel opgegeven ten gunste van een kasteel in de vallei (voormalige herberg) en verviel tot een ruïne. In 1814 werd het bijna volledig afgebroken - een koninklijk besluit om de ruïnes te beschermen kwam te laat. Het steenmateriaal wordt gebruikt voor de wederopbouw van Tirschenreuth na de grote stadsbrand (30 juli 1814). De granieten kegel van de kasteelheuvel werd van 1937 tot de jaren vijftig door verschillende steengroeven ontgonnen. In 2006, toen de opgravingen en herstelwerkzaamheden begonnen, waren er nog maar een paar overblijfselen van de muur over.
Na intensieve opgravingen, restauratie- en reconstructiemaatregelen presenteert het zich nu in een volledig gerestaureerde staat aan de bezoeker. Het werk, ondersteund door talrijke sponsors, werd tussen 2006 en 2018 uitgevoerd door de Liebenstein Citizens 'Association. Ze werden professioneel verzorgd door het Beierse staatsbureau voor monumentenzorg.