Knisja tal-Ġiżwiti

De Kerk van de Besnijdenis van Onze Heer (Maltese: Knisja taċ-Ċirkonċiżjoni tal-Mulej), algemeen bekend als de jezuïetenkerk (Maltese: Knisja tal-Ġiżwiti), is een van de oudste kerken in Valletta, Malta, en een van de de grootste in het bisdom. Het werd oorspronkelijk gebouwd tussen 1593 en 1609 door de jezuïetenorde en het bevindt zich naast het oude universiteitsgebouw, dat oorspronkelijk een jezuïetencollege huisvestte dat bekend staat als het Collegium Melitense. De kerk werd herbouwd in barokstijl door Francesco Buonamici nadat ze grote schade had opgelopen bij een explosie in 1634. De kerk bleef in gebruik nadat de jezuïeten in 1768 uit Malta waren verdreven, en wordt ook gebruikt voor Masters- en doctoraatsceremonies van de universiteit van Malta, de opvolger van het Collegium Melitense.

De bouw van de kerk begon in november 1593, toen de fundamenten werden gelegd. Het maakte deel uit van een jezuïetencomplex dat een heel stadsblok besloeg, waaronder ook het Collegium Melitense (nu het oude universiteitsgebouw) dat werd gebouwd tussen 1595 en 1602. De bouw van de kerk werd voltooid in 1609.

Op 12 september 1634 veroorzaakte een explosie in een buskruitfabriek ernstige schade aan zowel de kerk als de universiteit. Het grootste deel van de kerk, inclusief de façade, werd vervolgens herbouwd in barokstijl door de Lucaanse architect en ingenieur Francesco Buonamici. Hoewel de werken gedurende de 17e eeuw werden voortgezet, lijkt de façade nog steeds onvolledig te zijn. De gebouwen liepen ook enige schade op tijdens de aardbeving in Sicilië in 1693.

Het interieur van de kerk is ingericht volgens de Dorische orde. Het plan volgde de kerk van de Gesù in Rome, met een schip met vier traveeën en zeven zijkapellen; de achtste, Onorati Congregation Chapel, openend vanuit het schip dat leidt naar een deur naar Archbishop Street.

De jezuïeten werden in 1768 door grootmeester Manuel Pinto da Fonseca uit Malta verdreven en het gebouw werd eigendom van de Schatkist van de Orde van Sint-Jan. De kerk bleef echter open en er werd een kloosterpredikant gekozen om ervoor te zorgen. De studies aan het college gingen ook door en de Universiteit van Malta werd in 1769 opgericht om haar plaats in te nemen. De kerk werd gebruikt voor de diplomauitreikingen van de universiteit tot de jaren zestig, toen de instelling verhuisde naar een nieuwe campus in Tal-Qroqq in Msida. In de kerk worden nog steeds master- en doctoraatsceremonies gehouden.

Het kerkgebouw staat vermeld op de nationale inventaris van de culturele eigendommen van de Maltese eilanden. Het interieur en exterieur van de kerk zijn tussen 1996 en 2002 gerestaureerd en tussen 2016 en 2018 zijn gevel, dak en koepel opnieuw gerestaureerd, evenals de gevel van het naastgelegen Oude Universiteitsgebouw.

Heel leuk hier 👍