Dun Ringill

Ruïnes van een kasteel uit de ijzertijd gebouwd over een fort. Volgens de overlevering woonde hier de McKinnon-clan.

Zeker de kleine omweg waard. De wandeling naar de ruïnes begint vanaf de weg, net voor het hotel door een ijzeren hek en over een brug. Misschien wilt u het pad nemen dat de rivier volgt naar de kust net na de brug en het helemaal volgen tot aan het fort uit de ijzertijd. Er is een optie om terug te keren over de hei en door de bossen als je het pad omhoog volgt vanaf het fort uit de ijzertijd. Het pad is erg drassig, vaag op sommige plaatsen en niet erg goed gebruikt. Maar je moet met een beetje gezond verstand onderweg de weg terug naar de weg kunnen vinden ;-)Dun Ringill is een heuvelfort uit de ijzertijd op het schiereiland Strathaird. Verder versterkt in de Middeleeuwen, volgens de traditie was het eeuwenlang de zetel van Clan MacKinnon. De oorspronkelijke structuur komt overeen met een broch uit de ijzertijd die dateert uit ongeveer de eerste jaren van onze jaartelling. De hoofd- en ondergeschikte structuren zijn in de loop van de geschiedenis tot de 19e eeuw bezet en gewijzigd. De traditie vertelt dat de structuur ruim voor de 16e eeuw door de MacKinnons werd ingenomen als hun clanzetel. Het wordt genoemd in historische teksten in de 16e eeuw, waarna de MacKinnons hun zetel naar Dunakin verplaatsten.Dun Ringill is tegenwoordig een gestapelde stenen ruïne met uitzicht op Loch Slapin. De huidige structuur is ongeveer 4 meter hoog en 16 meter aan elke kant met een sloot die de buitenmuur volgt. Het meest opvallende kenmerk is de centrale, naar het land gerichte deuropening van ongeveer 1,8 meter hoog die naar het midden van de constructie leidt. Het interieur van de structuur bevatte twee rechthoekige gebouwen van 4,5 bij 2,4 meter. De oorspronkelijke lay-out was vergelijkbaar met die van een broch, een vorm van complexe Atlantische roundhouse.Een stenen muurfundering omsluit het gebied grenzend aan de structuur. Net als bij andere kastelen en versterkte huizen vormde de muur waarschijnlijk een verdedigingsmuur en een omheining van het vee. De overblijfselen van de muur zelf zijn verborgen door vegetatie. Uit een terreinonderzoek is gebleken dat er in de directe omgeving restanten zijn van andere gebouwen; en hoewel hun leeftijd onzeker is, is het waarschijnlijk dat hun constructie en bezetting gedurende de hele geschiedenis van Dun Ringill tot de 19e eeuw was.
spottinghistory.com/view/5203/dun-ringill