goudmijn

Zoals heel Malcantone is de regio Monte Sceré rijk aan mineralen. Er wordt aangenomen dat al in de 18e eeuw verschillende metalen zoals goud, zilver, ijzer en lood werden gegraven.
Volgens de overlevering werden hier rond 1785 de eerste opgravingen gedaan. Bij de dammen van de Lisora-rivier liggen echter stapels gewassen kasseien, die wijzen op de overblijfselen van terrassen die al in de Romeinse tijd werden gebruikt voor goudwinning (aurifodine).
Om deze reden werd de Malcantone opgenomen in de nationale inventaris met de volgende aanduiding: "Een van de grootste minerale districten van Zwitserland".
In 2015 was deze mijnsite volledig verlaten en vergeten. Verborgen door enorm kreupelhout, was de ingang begraven en ontoegankelijk, hoewel de mijnwerkers in het verleden een ondergronds labyrint van meer dan 2 kilometer hadden geboord met galerijen op 5 verdiepingen.
In twee jaar tijd werd de belangrijkste LEONILDE-galerij, 375 meter lang, gerestaureerd en toegankelijk gemaakt voor bezoekers.
Dit maakt het mogelijk om de interessante en spectaculaire technieken uit de wereld van de mijnbouw te ontdekken.
In Zwitserland is de Sessa-mijn tegenwoordig het enige voorbeeld van dit soort goudwinning.