Erinnerung an Lankow

De plaats bestaat niet meer, er zijn geen gebouwen meer, maar het meer is nog steeds naar de plaats vernoemd.

Van 1209-1976 stond hier het dorp Lankow, dat is afgebroken omdat het te dicht bij de voormalige Duits/Duitse grens lag.

Het dorp Lankow, gesticht als een Slavische nederzetting, lag op een schiereiland aan het Lankow-meer ten westen van Dechow.
Recente opgravingen leveren het bewijs van een tienduizend jaar oude nederzettingsgeschiedenis.
In 1942 telde Lankow 59 inwoners. Dankzij vluchtelingen was de bevolking in 1946 toegenomen tot ruim honderd; in 1973 waren dat er nog maar 28.
Na de “Barber-Lyashchenko-overeenkomst” in november 1945 verplaatste de demarcatielijn tussen de Britse en Sovjet-bezettingszones zich naar het Lankov-meer. Het dorp lag aan de binnen-Duitse grens, in de Russische bezettingszone.
De vestiging van de SED-dictatuur was ook merkbaar in Lankow. In 1952 richtte de DDR-regering, op instructies van de Sovjet-Unie, een vijf kilometer breed verboden gebied in langs de binnen-Duitse grens. Het dorp Lankow lag in het beperkte gebied en maakte deel uit van de 500 meter brede beschermingsstrook direct op de scheidslijn tussen oost en west. Hier waren de bewoners onderworpen aan bijzonder restrictieve regelgeving; sommigen vluchtten naar het Westen.
De blootgestelde ligging aan het meer, direct aan de westelijke staatsgrens, verleidde nogal wat mensen om illegaal de grens over te steken. Om zich hiertegen te beschermen verplaatste de staat in 1952 en 1961 met geweld alle oude boeren- en ambachtsliedenfamilies naar het binnenland van de DDR, zonder rekening te houden met de familiebanden. Nieuwe bewoners trokken in de inmiddels leegstaande boerderijen en appartementen, of werden gesloopt en met de grond gelijk gemaakt. De weinige overgebleven inwoners van Lankow werden ook geleidelijk verplaatst.
In 1976 werd Lankow “bevrijd”. In hetzelfde jaar begonnen verdere grensbeveiliging en grensaanpassingen. Alle Lankow-huizen en landbouwgebouwen werden gesloopt en hun overblijfselen werden langs de helling naar het meer geduwd. Om een duidelijk zicht- en schietveld te hebben, werd de begroeiing verwijderd. Om vluchtelingen af te schrikken, staken van 1976 tot 1990 grenssignalen en uitgebreide metalen barrièrehekken het Lake Lankower Lake over.
Dus Lankow werd gesleept. Gewoon ongelooflijk!
Tegenwoordig herinneren slechts enkele overblijfselen van de nederzetting en de landelijke tuincultuur, evenals een gedenksteen, een informatiebord en rotsblokken met foto's die de locatie van de voormalige boerderijen markeren, ons aan het dorp aan Lake Lankower dat ongewenst was door de DDR-regering.
Een omweg naar Lankow om aanwijzingen te zoeken op het herdenkings- en leerpad is echt de moeite waard! dorf-dechow.de/ortsteile/lankow