Preysingplatz

De geschiedenis van Haidhauser is voelbaar op Preysingplatz: voor de St. Janskerk is de steenbakkersfontein, die Hans Osel in 1978 ontwierp, bijna onopvallend en herinnert ons eraan dat hier alles met bakstenen begon. Sinds de middeleeuwen wordt in Haidhausen en omgeving klei gewonnen, tot bakstenen gebrand en daaruit München gebouwd, inclusief de Frauenkirche. Vanaf het begin waren Italiaanse seizoensarbeiders, voornamelijk uit Friuli, in groten getale betrokken. De "Stampadore" verspreidt de klei in het model, een andere arbeider draagt de gebakken stenen naar de bouwplaats. - Vandaag de dag zijn er nog nauwelijks sporen van deze industriële prehistorie.De protestantse parochie St. Johannes dateert uit de oprichtingsperiode na 1871, toen Haidhausen al snel een buitenwijk werd en ook veel protestanten er naartoe verhuisden. De kerk zelf is een neoromaans gebouw uit 1916. Binnen met een centrale kamer en niet op het oosten (waar de gemeenschap blijkbaar nog steeds last van heeft), buiten natuurlijk ontworpen als bakstenen metselwerk.
Direct tegenover de brasserie "Chez Fritz" met klassieke bistrokeuken verwijst naar het Franzosenviertel net om de hoek - dat is een ander verhaal op zich (zie Pariser Platz, komoot.de/highlight/482047)