Misschien heb je weleens gehoord van de Via Francigena, de beroemde middeleeuwse weg tussen Rome en het Engelse Canterbury. Aartsbisschop Sigeric beschreef de route tussen 990 en 994 in zijn reisdagboek toen hij op de terugreis was van Rome naar Canterbury. Toen Sigeric aankwam in Pontremoli en uitkeek over de Apennijnen, koos hij de route van de Cisa Pass. Op die manier kon hij met een wijde boog de steden van de Povlakte bereiken. Maar er was ook een andere, oudere route die al sinds de 7e eeuw werd gebruikt: de Via degli Abati.

Het oude middeleeuwse pad van de Via Degli Abati verbindt Pavia, in Lombardije, met Pontremoli, in Toscane, en loopt door de Oltrepò Pavese en de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen over een totale lengte van 190 kilometer. De route is verdeeld in acht etappes en is geschikt voor wandelaars van alle niveaus. Met 6.000 hoogtemeters en twee lange laatste etappes is de wandeling fysiek wel behoorlijk zwaar.

Tijdens dit avontuur treed je in de voetsporen van de monniken die vroeger tussen Pavia en Pontremoli reisden, waarbij ze plaatsen als Bobbio, Boccolo dei Tassi, Gravago en Borgo Val di Taro aandeden om uit te rusten en van paard te wisselen. De route, die al werd gebruikt door de Lombardische vorsten vóór de verovering van het door de Byzantijnen beheerste Cisa, kwam ook langs de abdij van Bobbio. De abdij ligt in het hart van de Apennijnen, waar pelgrims op weg naar Rome en afkomstig uit Frankrijk en de Britse eilanden langskwamen om de overblijfselen van de heilige Columbanus te vereren. Hij was een grote Ierse abt en samen met de heilige Benedictus de vader van het Europese monnikendom.

De route van de Via degli Abati is rijk aan geschiedenis, kunst en cultuur. Maar dat is nog niet alles: ook de lokale keuken speelt een belangrijke rol. De gastronomische tradities van de valleien van Trebbia, Lunigiana, Taro en Ceno zijn springlevend.

Hoogtepunten van deze trektocht zijn de schilderachtige middeleeuwse dorpjes die je doorkruist. De brug Ponte Gobbo is heel indrukwekkend en het Castello Di Bardi lijkt rechtstreeks uit een sprookje te komen. Je loopt nauwelijks over geasfalteerde wegen, dit is alleen maar het geval in de buurt van belangrijke punten.

De beste tijd om deze wandeling te maken is van april tot oktober. De rest van het jaar kunnen weersomstandigheden de route bemoeilijken.

Langs de Via degli Abati vind je meer dan genoeg overnachtingsmogelijkheden en de mensen zijn erg gastvrij. Een kampeeruitrusting meenemen is dus niet nodig. Er zijn hotels, agriturismi en B&B's aan het eind van elke etappe. Bij Nicelli en Groppallo zijn er minder accommodaties, dus ik raad je sterk aan van tevoren te reserveren. Overdag kom je door kleine dorpjes, maar er zijn weinig lunchmogelijkheden langs de route. Een goed alternatief is om je accommodatie te vragen of ze een lunch voor je kunnen klaarmaken om mee te nemen. De meeste van deze kleine dorpjes hebben wel een waterfontein.

Zowel Pavia als Pontremoli hebben treinstations, dus je kunt gemakkelijk een trein naar het beginpunt nemen en aan het eind van het avontuur weer met de trein terug naar huis gaan. De route begint niet bij het treinstation, maar je kunt het begin wel bereiken met de lokale bus.

Geniet van alle verhalen die je met elke stap ten gehore komen. Veel wandelplezier!