De Tor des Géants is een van de zwaarste en meest epische trailrunwedstrijden ter wereld: 330 kilometer lang en meer dan 20.000 hoogtemeters. Maar dit zware avontuur hoeft geen wedstrijd te zijn.

Ik heb de trail in acht etappes verdeeld om het beste van twee werelden te bieden. Het is een uitdaging op het gebied van uithoudingsvermogen en hardlopen in de bergen, maar behoudt toch het karakter van een wandelervaring. Je moet een goede fysieke conditie hebben om deze route aan te kunnen, want de etappes zijn lang en veeleisend. Ze gaan over bergachtig terrein en je komt door tientallen technische passen.

De route is een lus tegen de klok in rond de Aostavallei, die begint en eindigt in Courmayeur in het westen en doorloopt tot Gressoney Saint-Jean in het oosten. De route is opgesplitst in twee ongelijke delen; de eerste doorkruist gedurende zo’n 200 kilometer het zuidelijke deel van de regio, van Courmayeur naar Gressoney Saint Jean, en volgt min of meer de Alta Via 2. Vervolgens gaat de route over zo’n 130 kilometer van Gressoney terug naar het noorden naar Courmayeur langs de Alta Via 1.

De Tor brengt je naar de beroemdste plekken in de Aostavallei, zoals de Col du Loson (op een hoogte van 3.300 meter, het hoogste punt van de route) en de Col de Malatrà, maar ook het Fort van Bard en het meer van Djouan. Het hoogtepunt gedurende de hele route zijn de uitzichten op de belangrijkste toppen van 4.000 meter in de Alpen. Dit zijn de zogenaamde 'Géants' van de race, de vier hoogste bergen van 4.000 meter die de vallei omringen: Mont Blanc, Gran Paradiso, Monte Rosa en Monte Cervino.

Om het gewicht van je rugzak tot een minimum te beperken, eindigt elke etappe bij een accommodatie. Naast warme maaltijden en een eenvoudig maar energierijk ontbijt, vind je hier elke avond een douche en een bed voor je vermoeide spieren. Natuurlijk is een goed paar trailschoenen essentieel, want er zijn enkele technische stukken. Ik raad het sterk aan om warme, waterdichte lagen te dragen in verband met het weer dat in de bergen snel om kan slaan.

De beste tijd om deze route te lopen is van eind juni tot half september, wanneer de hutten open zijn en de dagen langer. Als je een ander seizoen kiest, is de kans groter dat er sneeuw ligt. Dit bemoeilijkt de tocht en maakt de route gevaarlijker.

Omdat elke etappe begint en eindigt bij een hut of een klein stadje is het erg belangrijk om alle overnachtingen ruim van tevoren te boeken. Tijdens elke dagetappe passeer je verschillende berghutten, waar je kunt pauzeren voor een lichte snack of lunch. Onderweg kom je genoeg mogelijkheden tegen om je watervoorraad aan te vullen.

De wandeling begint en eindigt bij de grote rotonde van Courmayeur, waar de bussen aankomen. Als je vanuit Italië komt, kun je de trein nemen naar Pré-Saint-Didier en vervolgens de bus naar Courmayeur. Als je vanuit Frankrijk komt, moet je naar Chamonix, vanwaar je een bus naar Courmayeur kunt nemen. Als je daarentegen met de auto komt, houd er dan rekening mee dat het historische centrum van Courmayeur een zogenaamde ZTL is: een zone met beperkt verkeer, waar veel camera controles zijn. Er zijn diverse parkeergarages in de buurt.

Een belangrijke tip: neem contant geld mee. Veel berghutten langs de route accepteren geen creditcards.

Beleef de bergen en geniet van de wandeling!