Slechts op een aantal plekken ter wereld vind je een hoge concentratie van honderdjarigen. De bekendste plaats is het Japanse eiland Okinawa. De tweede - en minst bekende - plaats op de lijst is Cilento in Italië. Het hoge aantal gezonde honderdjarigen in dit gebied is zo uniek dat Cilento door veel Italiaanse en buitenlandse universiteiten is bestudeerd.

Dit geografische gebied strekt zich uit binnen de provincie Salerno. De naam is afgeleid van het Latijnse 'cis-alentum' en betekent 'aan deze kant van de rivier de Alento', waarmee waarschijnlijk de gebieden ten noorden van de rivier de Alento worden aangeduid. En dat is precies waar ik je naartoe breng met deze vierdaagse tocht van 192 kilometer.

Vanaf het station Vallo della Lucania-Castelnuovo, dat eenvoudig bereikbaar is met de trein, vertrek je op een kleurrijke reis. Onderweg stuit je op tal van ontdekkingen: unieke landschappen, buitengewone smaken en de gastvrijheid van een bevolking die sterk gehecht is aan de regio. Zorg voor een goede conditie, want dit landschap is bepaald niet vlak. Beklimmingen zijn hier aan de orde van de dag: je moet je in het zweet werken, maar wordt beloond met adembenemende uitzichten op het blauw van de zee, het groen en grijs van de bergen en de rode daken van de dorpjes die op panoramische hellingen liggen.

Tijdens de eerste dagen van deze route leer je het gebied aan de voet van de berg Stella kennen, dat vaak Cilento Antico (het oude Cilento) wordt genoemd. Deze streek staat vooral bekend om het mediterrane dieet, dat hier werd bestudeerd. Het mediterrane dieet wordt beschouwd als een van de basiselementen voor een lang en gezond leven. Deze manier van eten is zelfs door UNESCO erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Het was Pioppi, een gehucht in de gemeente Pollica, waar de voedingsdeskundigen Ancel en Margaret Keys zich in de jaren 1960 vestigden. Vanuit de Verenigde Staten kwamen de onderzoekers hier naartoe om te begrijpen waarom de mensen in Cilento zo gezond oud worden. Het kan vast geen toeval zijn dat Ancel 100 werd!

De verscheidenheid van het gebied maakt deze route verrassend en nooit saai, maar ook uitdagend. Ik heb de etappes zo ingedeeld dat je het dagelijkse hoogteverschil zelfs met weinig training aankunt. Ik raad echter wel een basisvoorbereiding aan voordat je aan deze route begint.

Je fietst volledig op asfalt over secundaire wegen met weinig verkeer. De route kronkelt tussen terrassen van droge stenen muurtjes die nog steeds gecultiveerd worden, eeuwenoude olijfbomen, vijgenbomen, kappertjesstruiken en vele geuren van het mediterrane struikgewas.

Je kunt deze reis op elk moment van het jaar maken. De lente en de herfst zijn echter de beste seizoenen. Dan zijn de temperaturen mild en is het kustgebied nog rustig. Onthoud: dit is een gebied waar het leven in een rustig tempo verloopt, wat misschien ook de reden is dat mensen hier langer leven. Op zondag en midden op de dag zijn de supermarkten in de kleine dorpjes gesloten, dus ik raad je aan om vooruit te plannen. Het is gemakkelijk om bed & breakfasts of familiepensions te vinden voor overnachtingen. Let op: controleer altijd van tevoren of er een kamer vrij is.

Vergeet niet dat dit een reis is die om de zintuigen draait: neem de tijd om het lokale eten te proeven en maak op de dorpspleintjes een praatje met de plaatselijke ouderen. Juist deze ervaringen helpen je om lang en gezond te leven.