Wandern in Brasilen

Er zijn geen campings in Dois Rios, een militaire basis. Ik had dus geen andere keus dan in de late namiddag terug te lopen naar het startpunt (Abraao) van mijn rondwandeling. Aankomst in totale duisternis.

Meteen na Provieto ging het steil de berg op. Onderweg waren er altijd heldere geulen. Plots kwam er een gordeldier uit de bush en kruiste mijn pad 1 meter voor mijn voeten (ochtendshock).

Constant "op en neer" terwijl het pad nog vochtig was van de regen van de dag ervoor. Elke trede moest zorgvuldig worden geplaatst, vooral bij het afdalen. Je werd beloond door het grote aantal baaien.

Vanaf Angra dos Reis zijn er veerverbindingen naar de belangrijkste stad van het eiland, Vila do Abraão. De overtocht duurt ongeveer 30 minuten met een flexboot (speedboot) voor de circa 25 km. Ilha Grande werd in 2021 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. De meeste stranden (86 op Ilha Grande… meer lezen

De 3e dag begon heel goed nadat een buurman me koffie en koekjes naar de tent had gebracht. Toen de afgelasting omdat mijn gpx-spoor doorging op eigen terrein en de ingang geblokkeerd was met twee honden klaar om te vechten.

Het is erg steil omhoog op dit historische pad en de stenen zijn altijd nat en glad in de jungle. Soms is het meer dan 20 graden helling. Met elke 2e-3e stap je naar achteren glijdt. Vaak zijn er onderweg bomen gevallen of na aardverschuivingen zie je niets meer van de voormalige Caminho do Ouro.

De Goudroute (Caminho do Ouro) is aangelegd door slaven toen de Portugezen in de 17e eeuw goud uit de mijnen naar de kust brachten om het naar Europa te brengen.

In 1621 gesticht door de Fransen, was de hoofdstad, later kwamen de Nederlanders en daarna de Portugezen. Sao Luis kreeg toen de zetel van de regering en Alcantara werd vergeten. Pas met het UNESCO Werelderfgoed werd de plek weer bekend.

São Luis is sinds 1621 de hoofdstad van de Braziliaanse staat Maranhao. Van de 1 mil. De bewoners komen veelal uit de onderkant van de samenleving, hoewel de historische oude stad op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Mijn rondreis ging door de arme wijk Sao Francisco. Het is aan te raden om hier… meer lezen

Rivierwandeling: In dit gebied aan de rand van de Lencois Maranhenses (woestijn) wordt de kleine rivier de Rio Grande genoemd - ook al is hij niet te vergelijken met de grote rivier "Rio Grande" die uitmondt in de Amazone. Het was het einde van mijn woestijnreis, een geslaagde afsluiting.

We werden om 6.00 uur gereden, 12 km de duinen in. Deze reis was meer dan avontuurlijk - geweldige "kunst" om de toeristenbus in het zand op het goede spoor te houden. Prachtige duinen, de lagunes nodigen u uit om te zwemmen.

Verlaat het hostel in Macumbo pas na 8:00 uur. Dit is erg laat als je door de woestijn loopt. Op mijn bestemming durf ik niet door een grotere rivier te gaan. Dus ik omcirkel mijn accommodatie ook met een paar km.

Vanuit Fortaleza is er een pad naar 7 zandstranden. 3 kan "godzijdank" niet met de auto worden bereikt. Deze stranden zijn dus niet overvol. Zelfs als de 20 miljoen tellende stad São Paulo op vakantie is.

Wandeling naar de verlaten naburige baai. Er zijn fantastische duikmogelijkheden. Er kwam toevallig een boot voorbij en we konden terugrijden naar Bonete.

De wandeling door de jungle was zwaarder dan we dachten. In de middag kwamen we aan in het dorp Bonete, waar geen weg naartoe loopt. De plaats wordt bediend door boten. Toeristen van over de hele wereld komen ook per boot.

Ilhabela, het prachtige eiland, wordt in het weekend aan de westkant overspoeld door de Paulistas (inwoners van Sau Paulo). Aan de oostkant zijn geen wegen en ben je bijna alleen op de weg.

Ik had per ongeluk mijn Komoot al aan staan. Het was alleen de nadering van de duinen.