De Grande Traversée du Jura (GTJ), sinds 1992, is een van Frankrijks meest geliefde langeafstandsroutes voor de mountainbike. Je doorkruist het hele Jura-gebergte en fietst door de drie departementen Doubs, Jura en Ain met 420 kilometer aan bergen, bossen en weilanden. Hoewel ik denk dat deze route leuk is voor iedereen, vind ik het een fantastische keuze voor iemand die voor de eerste keer gaat bikepacken.

De Jura is een hooggelegen kalksteenplateau dat de grens vormt tussen Frankrijk en Zwitserland. Het heeft misschien niet de majestueuze grillige hoge toppen van de Alpen, maar het heeft een spectaculair ongerept landschap.

De GTJ-mountainbikeroute zit vol met rustige landweggetjes, onverharde boswegen, graspaden door glooiende weiden en glooiende singletracks. De route slingert door het landschap en is soms wat ruig, maar je inspanningen worden altijd beloond met de landelijke charme en het karakter van het gebied.

De Jura biedt niet alleen een fantastisch landschap om te mountainbiken door het Parc Naturel Régional du Haut-Jura, maar heeft ook prachtige dorpjes met vriendelijke bewoners die een warm welkom bieden. Je fietst langs erfgoed en cultuur; hier leven de koeien als koninginnen, worden sinds oudsher klokken gemaakt en werden de eerste brillen gefabriceerd. En ten slotte is de Jura bekend vanwege de wijn en vooral de kaas, zoals Comté, Morbier en Mont-d'or om er maar een paar te noemen!

Dit is een fantastische route voor iedereen die wat quality time wil doorbrengen in de natuur. Het is hier ongelooflijk mooi, goed bewaard gebleven en goed beschermd. Geniet van de rust en stilte en een gevoel van afgelegen wildernis, terwijl je ook zo weer in de bewoonde wereld bent.

Mijn reis begon in de stad Mandeure in het noorden, en ik reisde zuidwaarts langs het Jura-gebergte naar Culoz. De route is in beide richtingen bewegwijzerd, maar ik raad je aan van noord naar zuid rijden, net als ik zelf deed.

De GTJ stond al een paar jaar op mijn to-do-lijstje. Hoewel de Jura maar een paar uur rijden van mijn huis is, was ik er gewoon nog niet aan toegekomen. Maar aangezien verre reizen door corona aan banden waren gelegd, leek dit jaar een perfect moment om het wat dichter bij huis te zoeken. Een druk schema deze zomer betekende dat de reis steeds verder richting de herfst werd geduwd, maar uiteindelijk vond ik de ruimte en vertrok op 23 oktober.

Zoals je op de foto's kunt zien, dompelde ik me eind oktober onder in de spectaculaire herfstkleuren, want de bomen waren werkelijk adembenemend mooi. Toch raad ik je niet aan om nog zo laat in het jaar te gaan. Niet alleen is het in deze tijd van het jaar in de Jura erg koud (één nacht vroor het 3 graden!), maar de meeste bergrestaurants, berghutten, campings en cafés zijn dan al gesloten.

Je kunt het beste tussen half mei en september gaan, waarbij september naar mijn mening een ideale maand is. Vanwege werkverplichtingen had ik weinig tijd, dus reed de route iets sneller dan normaal, in slechts vier dagen. Ik raad je aan om een iets rustiger tempo aan te houden en te genieten van alles wat de omgeving te bieden heeft. Je doet er dan zes tot acht dagen over.

Ik ging wildkamperen langs de route en er is geen gebrek aan mooie plekken om je tent of ‘bivy’ op te zetten. Hoewel wildkamperen in Frankrijk technisch verboden is, is het langs deze route uitgezonderd, als je tenminste laat je tent opzet, weer vroeg vertrekt en vooral geen sporen achterlaat. Om de paar kilometer vind je wel een geschikte plek.
Als je liever gebruik maakt van campings, pensions, berghutten en hotels, dan is dat geen probleem, want die zijn er langs de route in overvloed. Bovendien heb je elke 30-40 kilometer de voorzieningen van een stad.

De enige uitzondering hierop is het meest zuidelijke deel van de route, waar de voorzieningen schaarser zijn, dus reserveer van tevoren een plek voor de laatste paar dagen. Op de officiële GTJ-site gtj.asso.fr staat een lijst met accommodatiemogelijkheden. Voor je water zijn er weinig natuurlijke waterbronnen, zoals beken en bronnen. Ga daar dus niet vanuit en zorg dat je je water bijvult in dorpsfonteinen, bij restaurants of begraafplaatsen (tip: daar is altijd een kraan).

De route is niet al te technisch en kent weinig hike-a-bike. Er zijn een paar stenige steile afdalingen, maar deze zijn erg kort, dus kun je ook lopen als je wilt. Bijna overal op de route kun je een gemakkelijker alternatief nemen. Veel hiervan staan ​​vermeld als ‘GTJ Light’ in de TopoGuide, maar let op: die zijn niet bewegwijzerd. De alternatieve routes zijn ook handig als je in een zware regenbui terechtkomt. Aangezien een singletrack erg modderig kan worden, wijk je gewoon uit naar een van de vele kleine rustige weggetjes.

Mijn 29er hardtail was de perfecte keuze voor de GTJ, maar voordat je het vraagt... ja, als je een ervaren gravelbiker bent, dan zou je deze route op je gravelbike kunnen doen.

Je kunt het gebied makkelijk bereizen met lokale treinen, dus je kunt je fiets geheel bepakt meenemen. Het dichtstbijzijnde station bij de start van Mandeure in het noorden is Montbéliard. Het is slechts een korte stukje langs de GTJ-weg om bij het startpunt te komen. In het zuiden eindigt de route bij het treinstation van Culoz.

Al met al is dit waarom ik denk dat dit een perfecte keuze is voor je eerste off-road bikepacking-trip. De tocht is niet al te technisch, erg goed aangegeven, heeft veel route-alternatieven en je vindt heel gemakkelijk een accommodatie om te slapen en andere voorzieningen.