Historischer Stadtrundgang

In de middeleeuwen, een ambachts- en Hanzestad, is Kyritz nu een idyllisch stadje, dat volgens de legende zijn bijnaam "an der Knatter" dankt aan het geratel van zijn molens.
De rastervormige stadsstructuur is kenmerkend voor een middeleeuwse kolonistenstad. Het stadsbeeld wordt gekenmerkt door talrijke vakwerkhuizen, voornamelijk uit de 19e eeuw, aangezien alleen individuele gebouwen uit de 17e eeuw de talrijke stadsbranden hebben overleefd. In het zuiden en oosten zijn nog delen van de middeleeuwse stadsmuur bewaard gebleven, terwijl in het westen de "rozentuin" is ontstaan uit de voormalige wallen.
Het hart van de stad is het langgerekte marktplein met het fortachtige stadhuis. Een van de oudste bijbels uit de 15e eeuw - geschreven in het Nederduits, de voormalige taal van de familie Kyritz - is te zien in het gemeentehuis. Het dominante kenmerk van de stad is de parochiekerk van St. Marien.
Volgens de legende hebben de Ridders van Bassewitz aan het einde van de 14e / het begin van de 15e eeuw twee keer geprobeerd de stad in te nemen, de laatste keer via een ondergrondse doorgang. De Kyritzers verijdelden de aanval en onthoofden hem met zijn eigen zwaard, dat in het gemeentehuis wordt bewaard. Deze overwinning wordt vandaag de dag nog steeds gevierd met het Bassewitz Festival.
Ambachten en handel hielpen de stad al vroeg opbloeien. Doek en het Kyritz-bier "Mord und Mansschlag" maakten de stad landelijk bekend. In 1359 werd de stad voor het eerst genoemd als lid van de Hanze, met het verval waarvan Kyritz steeds meer een agrarische stad werd.
Kyritz werd in heel Duitsland bekend op 2 september 1945, toen Wilhelm Pieck hier de uitvoering van de landhervorming aankondigde.