Christuskirche

De Christ Church werd in 1859-1864 gebouwd door Conrad Wilhelm Hase als de residentiekerk van George V. Het neogotische bakstenen gebouw is de eerste nieuwe kerk in Hannover na 1747. Het werd slechts één keer gebruikt als woonkerk (op de dag van inhuldiging), maar staat nog steeds in contact met het voormalige Hannoveraanse koningshuis door het beschermheerschap van Ernst Augustus Prins van Hannover.
Het meest opvallende architectonische kenmerk is de toren met zijn ruim 70 m hoge, stenen piramide, die vanwege de kleine oost-west uitbreiding van de bouwplaats naar het middenschip is verplaatst. Een ander kenmerk is de uitstekende veelhoekige kapelkrans op het koor en de filigrane vormgeving in het dakgedeelte met een veelvoud aan pinakels, waterspuwers en siergevels van zandsteen uit de Deister. De imposante westgevel is gebaseerd op de Munster van Freiburg en Straatsburg. Het hoofdportaal met wimpers en roosvensters bevindt zich tussen de ver naar voren uitgeschoven steunberen (Wikipedia)

Ten noordwesten van de Klagesmarkt ligt de imposante Christuskerk.

De Christ Church bij de ingang van het noordelijke deel van Hannover heeft veel te maken met het Welfenschloss (de huidige universiteit). De laatste koning van Hannover, Georg V, liet in de jaren zestig van de 19e eeuw zijn nieuwe paleis bouwen in de Welfengarten en wilde een hofkerk in de buurt hebben. In 1859 ontstond de Christuscongregatie, die aanvankelijk haar diensten hield in de nabijgelegen Nikolaikapelle. Ondertussen bouwde de Hannoveraanse bouwmeester Conrad Wilhelm Hase aan de rand van de Klagesmarkt een machtige kerk, die in 1864 in aanwezigheid van de koning werd ingewijd. De vorst schonk het gebouw vervolgens aan de gemeenschap.
Ook opmerkelijk vandaag is het orgel gebouwd tussen 1957 en 1961, dat werd gebouwd door de Altwarmbüchen orgelbouwer Hermann Hillebrand. Het verving het vorige instrument dat in de Tweede Wereldoorlog werd verwoest en is nu een monumentaal pand.