Ruïne van de Nederlandsche Portland-Cementfabriek

De Nederlandsche Portland-Cementfabriek was een van de twee cementfabrieken in Vijlen bij Vaals. In de Tweede Wereldoorlog gebruikte men een van de tunnels van de groeve als schuilkelder en na de oorlog zat er kort een champignonkwekerij. Na de Tweede Wereldoorlog vulde men de kalksteengroeve op met afval en kreeg ze de naam de Koel. Anno nu is de locatie van de fabriek een ruïne.

Op de weide staan ​​de restanten van de Nederlandse cementfabriek in Portland.

Kalff, Van Rey en Scheins gebruiken sinds 1875 in Vijlen een mergelgroeve, waarin een schachtoven stond voor de productie van cementklinkers. Hieruit is een kleine hoeveelheid (ca. 950 ton/ jaar) natuurlijk cement geproduceerd, maar de meeste zijn verkocht aan een cementfabriek in Aken. In 1894 werd de fabriek uitgebreid en N.V. Nederlandsche Portland-Cementfabriek (NPC). Dit ging in 1907 failliet vanwege de hoge transportkosten van het product. In 1910 werd het bedrijf overgenomen door Jan Habets en produceerde 40 ton per dag (ca. 8 kiloton per jaar). De benodigde klei kwam uit Vaals. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is er maximaal 15 ton / jaar geproduceerd. Deze fabriek werd in 1921 gesloten. In 1927 werd het echter gekocht door de ENCI, opgericht in 1926. Dit bedrijf probeerde met 50 medewerkers een opnieuw te starten, maar stuitte op problemen met Verenigde Cement Fabrieken (VCF), een kartel van Duitse en Belgische cementleveranciers voor de Nederlandse markt. Hij nam de aandelen over en sloot uiteindelijk het bedrijf op 16 juni 1929. Sommige overblijfselen zijn bewaard gebleven.

heel apart, na het sluiten van de ENCI Maastricht hier die ruïne tegen te komen