Ruines de l'usine à galets

De oude kiezelfabriek, gebouwd door de Duitsers, was bedoeld om te worden vermalen om het aggregaat te verkrijgen dat nodig was voor de vervaardiging van beton. De fabriek ligt in het hart van Audierne Bay, in de buurt van kiezelstenen, een hulpbron die hier in overvloed aanwezig is dankzij de kiezelbarrière – de ero vili – die de baai beschermt.
Deze plek, gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog, maakte met de bouw van de Atlantikwall deel uit van de Duitse verdedigingsstrategie.
Tegenwoordig brengen schilderijen op betonblokken een zekere vernieuwing.

In Tréguennec, in de duinen van Prat-ar-C'hastel, op slechts een paar honderd stappen van de zee, staat een enorme betonnen muur van 8,25 meter hoog, twee meter dik en 195 meter lang, en daar tegenover liggen de ruïnes van opslagsilo's, fabrieksgebouwen en galerijen, bunkers en kazematten. Het zijn de overblijfselen van een grindwinning die de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog vanaf 1941 op deze plek bouwde om grind te winnen en te verwerken voor de aanleg van de zogenaamde Atlantikwall. Het materiaal werd gewonnen uit de enorme grindduin die de Baie d'Audierne afsluit met een gemiddelde hoogte van 5 meter tussen de Pointe de la Torche en de haven van Penhors. De bouw en exploitatie van de “nazi-grindwerken” waren de verantwoordelijkheid van de zogenaamde Todt-organisatie. Totdat de Duitsers zich in augustus 1944 terugtrokken, ondanks de oprukkende geallieerde troepen, hielden honderden arbeiders van verschillende categorieën (vrijwilligers, zogenaamde ‘buitenlandse arbeiders’, dwangarbeiders) de fabriek dag en nacht draaiende: meer dan een miljoen ton grind werd gedolven, verwerkt en door een speciaal ontworpen fabriek gestuurd. De nieuw aangelegde spoorlijn werd in goederentreinen weggevoerd.
Een uitstekende documentatie van de “Concasseur van Tréguennec” is te vinden op internet <ero-vili.fr> Naast informatieve achtergrondinformatie zijn er ook talrijke rapporten van hedendaagse getuigen (zowel teksten, video's en audio-opnamen). De informatie ter plaatse beperkt zich tot enkele zinnen op een mededelingenbord op de “Route du Vent Solaire” aan de Route de Saint-Vio. Straatartiesten hebben een heel andere aanpak gevonden om met de ruïnes in de duinen om te gaan. Begin 2017 creëerde Héol, een bekende graffitikunstenaar uit Rennes, de grootschalige graffiti “Le Banc des Sardines”, waarop enorme blauwe sardines en zeven Bigoudènes te zien zijn, vrouwen in traditionele klederdracht van het Pays Bigouden, in een enigszins surrealistische setting. Andere graffitikunstenaars voegden bierflesjes en een joint toe, waar Héol op zijn eigen manier tegenin ging: de Bigoudènes spreken nu in het Bretons zinnen als: "Atav prest da lammat war-raok." (Altijd bereid om een stap verder te gaan.) <effacablesfigures.wordpress.com/2017/09/19/les-bigoudenes-de-treguennec>

Een hele reeks graffiti op de muren die langs dit deel van Audierne Bay lopen