Römischer Steinbruch

Hier kun je hele mooie foto's maken en tegelijkertijd iets leren over de Romeinen.

De gekleurde zandsteen van de Noord-Eifel werd in de Romeinse tijd gebruikt voor de bouw van huizen en waterleidingen, maar ook voor het oprichten van grafmonumenten en votiefstenen.
Langs de getrapte rotswand bij Kall zijn over een breedte van ongeveer 11 m duidelijke sporen van mijnbouw te zien. Romeinse steenhouwers hebben hier lange rechthoekige blokken van ongeveer 30 cm dikte ("vrij verpletterd") uit de rotsen gehouwen. De gebogen, nokachtige snijsporen zijn het bewijs van Romeinse mijnbouwtechnieken. Met ijzeren houwelen (zwaaiende hoeden) hakten de arbeiders eerst doorgangen rond de individuele blokken uit en groeven ze in de rots tot de gewenste dikte van de blokken. Aan de voorkant sloegen ze vervolgens wiggaten in de rots, waar ze vervolgens met de voorhamer ijzeren wiggen in sloegen. De blokken werden losgemaakt van de vaste grond door tegen de wiggen te slaan.
De relatief kleine omvang van de Kaller-groeve suggereert dat blokken slechts af en toe werden ontgonnen voor lokale behoeften. Bron: bodendenkmalpflege.lvr.de//de/bodendenkmal/archaeoregion_test/kall_roem_steinbruch_2.html