Kleinzeche Haunert

Bezienswaardig voorbeeld van de vroege steenkoolwinning in het zuidelijke Ruhrgebied.

hvb-stiepel.de/2018/02/26/kleinzeche-haunert

"... In de jaren vijftig waren er tot 100 kleine mijnen in bedrijf in het zuiden van Bochum, maar verdwenen relatief snel toen de kolencrisis in 1958 begon. In 1967 werd de laatste kleine mijn in Bochum, "Küpper Käseberg", gesloten nabij de Kemnaderbrug.
De mijn van Haunert, genoemd naar de eigenaar Bernhard Haunert, is een typisch voorbeeld van een kleine mijn. Gebouwd in 1946, had het zijn hoogste jaarlijkse productie van 17.000 ton in 1952 en had het een maximum van 85 mijnwerkers, maar het gemiddelde was aanzienlijk lager.
Haunert had een mijncontract getekend met de Gelsenkirchener Bergwerks-AG (GBAG) kolenmijn en mocht de kolen ontginnen in de toegewezen lagen van de Bochum-lagen.
Tegenwoordig staat de voormalige kolenmijn van Haunert in het mijnenveld van de mijn van Prinzregent.
E.ON AG in Essen is eigenaar van het mijnenveld
De totale productie in de periode van 1946 tot de sluiting op 31 januari 1959 bedroeg 106.008 ton. Ter vergelijking: in die tijd werd in een grote mijn in het noordelijke Ruhrgebied met enkele duizenden mijnwerkers meer dan een miljoen ton per jaar gewonnen. In 1959 werd de mijn van Haunert stilgelegd.
In 2017 werd het op initiatief van de Knappenverein Schlägel und Eisen Bochum-Stiepel Dorf in 1884 nagebouwd door leerlingen van het bedrijf Deilmann Haniel op basis van foto's en opgericht in de buurt van de Malakow-toren Brockhauser Tiefbau. Het project kon gerealiseerd worden met steun van Stadtwerke Bochum.
hvb-stiepel.de/2018/02/26/kleinzeche-haunertknappenverein.com/die-kleinzeche-haunert-von-1950-bis-2017
zechen-im-ruhrgebiet.de/mobil/mhaunert.html
waz.de/staedte/bochum/knappenverein-baut-zeche-haunert-originalgetreu-nach-id12384933.html