De Ruiterberg

De Ruiterberg is een berg gelegen in de Kaapse Bossen. De berg is 57,9 meter hoog. Op de berg ligt buitenplaats Ruiterberg, waarvan de bouw in 1916 begon. Tijdens WOII werd het landhuis vernietigd, maar in 1950 herbouwd. In 1999 werden ook de tuinen gerestaureerd.

Circa 57,9 m hoge heuvel.

In 1916 is men begonnen met de aanleg van de laatste buitenplaats in Doorn. De stichter en opdrachtgever was de zakenman Jan Wilmink, directeur van de Koninklijke Hollandse Lloyd. Hij trok voor het ontwerpen van zijn buitenplaats de Utrechtse architect J.C. Wentink en de tuinarchitect P.H. Wattez (1871 - 1953) uit Apeldoorn aan.
In 1917 is men begonnen met de bouw van het buitenhuis, de toegangspoort, een hoeve, een jachthuisje met een kleine oranjerie en een ijskelder. De hoge ligging en hoogteverschillen van het terrein en de prachtige uitzichten over de heuvelrug en het lager gelegen rivierengebied inspireerde de tuinarchitect Wattez tot het ontwerpen van een terrassentuin in de vorm van een ruit. De tuin beslaat meerdere niveaus met het huis als middelpunt.
Sinds 1923 was het in bezit van dr. Willem Daniel Cramer jr.
In de Tweede Wereldoorlog is het landhuis door een bominslag zwaar beschadigd. Het huis telde twee bouwlagen en was overkapt met een afgeplat tentdak. De noordgevel werd gedomineerd door twee torens, waarvan de hoogste toren een belvédère bezat die uitzicht bood tot ver in de omstreken. Het verwoeste huis werd in 1950 in Delftse Schoolstijl herbouwd. Dit nieuwe ontwerp werd geleverd door architectenbureau Sutterland en gebouwd door Van Vliet & Van Dulst uit Rotterdam. De opdrachtgever was W.D. Cramer.
In 1956 werd het landgoed aangekocht door de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten. Zij verhuurden alleen het huis met de verplichting de tuin te onderhouden. Daar kwam weinig van terecht en in 1997 kon het huis verkocht worden en de tuin ging in erfpacht.
In 1999 is de tuin gerestaureerd.