Laveria Lamarmora

Met uitzicht op de zee van Nebida vindt u de prachtige Lamarmora-wasplaats, gebouwd in 1897 voor de behandeling van lood en zink. De structuur bestaat uit vier volumes die elkaar overlappen en aflopen naar de kust, doorkruist door bogen. Aan de zijkanten twee ovens en twee schoorstenen. Binnen waren er systemen voor de scheiding en classificatie van mineralen, opslagruimtes, een stoommachine en een stookruimte. In het onderste gedeelte een pakhuis en een jachthaven voor transportboten. De vloer is van terracotta en het dak, dat vandaag de dag ontbreekt, was van hout.

De mijn beleefde een bloeiperiode in de eerste helft van de 20e eeuw, alleen onderbroken door de twee wereldoorlogen, met een hoogtepunt in de jaren dertig. Door de grote mijncrisis van de jaren zeventig nam deze echter af, waardoor Nebida ontvolkt raakte.

Vanaf de parkeerplaats in Nebida leidt een rondwandeling naar beneden richting zee. Een lange trap af langs de voormalige wasserij. Het pad gaat dan steil terug omhoog naar Nebida.

Een van de belangrijkste voorbeelden van industriële archeologie in een landschap dat wordt gekenmerkt door winningsputten en tunnels, ertswasinstallaties en dokken, mijngebouwen en mijnwerkerswoningen bevindt zich in Iglesiente, in het uiterste zuidwesten van Sardinië.