Laguna del Mort

De Mort-lagune is vanuit milieuoogpunt het meest karakteristieke element van de kust van Eraclea, langs de kust van de noordelijke Boven-Adriatische Zee. Deze zeewaterlagune, gescheiden van het open water, wordt gekenmerkt door ondiepe, zanderige zeebodems die rijk zijn aan fytoplankton, waar mosselen, kokkels, oesters, krabben, mul, schol en tong leven. Tot 1935 was de Mort-lagune niets meer dan het laatste stuk van de Piave-rivier, die loodrecht op de kustlijn liep voordat hij in open zee uitmondde. Op het hoogtepunt van een bepaalde overstroming brak de Piave zijn oevers, verliet de oude rivierbedding en opende zich een weg om uit te stromen in de huidige Cortellazzo-monding. Dit laatste fragment raakte daarom verstoken van zijrivieren en werd alleen gevuld door het opkomend tij, en veranderde in een kleine lagune van aanzienlijk ecologisch en faunabelang.

Door de geleidelijke verzanding van het water kunt u bij eb de monding van de Mort oversteken en de zuidoostkust in de gemeente Jesolo bezoeken. De noordwestelijke kant van de lagune, Valle Ossi genaamd, valt volledig binnen de gemeente Eraclea en is bedekt met een dennenbos dat nog steeds verstoken is van toeristische nederzettingen en onaangetast is.

De Laguna del Mort is een zeewaterlagune in Veneto, langs de kust van de noordelijke Adriatische Zee, ten noordoosten van de lagune van Venetië. Het grenst aan de laatste arm van de monding van de rivier de Piave. De gemiddelde diepte is ongeveer een halve meter, het maximum is maximaal 2 m.
Tot 5 oktober 1935 was de Laguna del Mort niets meer dan het laatste deel van de rivier en zijn monding. In die tijd liep de rivier de Piave loodrecht op de kustlijn tot een paar honderd meter van de Adriatische Zee. Toen het de stad Cortellazzo bereikte, draaide de rivier schuin naar links en liep ongeveer 3 km haaks op zijn oorsprong, waar hij uitmondde in de Adriatische Zee.
Op die dag, op het hoogtepunt van een bepaalde vloed, brak de Piave zijn rechteroever net op het punt waar hij naar het noordoosten draaide en onmiddellijk in zee stortte, de oude rivierbedding verliet en zich afsloot met de stortplaats van zand en modder het verband tussen deze en de rivier zelf. dit laatste deel van de Piave was dus vrij van zoetwater instroom en werd pas opgevuld door de opkomende vloed.
In de loop van de tijd heeft de dode tak van de monding van de rivier de Piave zichzelf gedeeltelijk begraven en is het de natuurlijke habitat geworden van honderden zee- en lagunevogels.
Deze specifieke context werd ook begunstigd door de bijzondere staat van isolatie, waarin het gebied rond de lagune geïsoleerd blijft van de omgeving, aangezien het wordt begrensd door drie waterlopen: de rivier de Piave in het zuidwesten, de Livenza in het noordoosten en de bevaarbare Revedoli Canal naar het westen.

Laguna del Morto Beach is een van de zeldzame stukken van de niet-verstedelijkte Venetiaanse kust, gelegen in de laatste arm van de monding van de Piave op de grens tussen de gemeenten Jesolo en Eraclea. In 2003 werd het schiereiland dat de Laguna del Mort van de zee scheidt, samen met het strand, door Legambiente uitgeroepen tot een van de 13 mooiste stranden van Italië. De dode tak van de Piave gaat recht voor Eraclea Mare, voor de toeristenhaven, de zee in.