Pannenmühle

wordt in 1655 voor het eerst als oliemolen vermeld. De molen stond aan de linkerkant van de Schwalm en was dus destijds thuis in de Gelderse omgeving. Ondanks deze locatie moest de molenaar Jülich twaalf Albus (munt) en twee pond gele was betalen omdat hij de helft van de elektriciteit gebruikte, inclusief het aandrijfwater van Jülich. Zo kunt u het lezen in het inventarisboek van de Rentmeisterei Brüggen uit 1725/26. Daarnaast was er hier bij de molen een grensovergang.

Het Spaanse huis hoort ook bij de sloopmolen. Het "Spansch Hüske" (Spaans huisje) in vakwerkconstructie stamt uit de 17e eeuwse Pannenmühle bij Niederkrüchten en was het voormalige douanekantoor op de grens tussen de Spaanse Nederlanden en het hertogdom Jülich. De huidige Nederlanden maakten van 1543-1793 deel uit van het Spaanse Koninkrijk.

De Pannenmühle kijkt terug op meer dan 350 jaar geschiedenis en werd voor het eerst genoemd als oliemolen in 1655. De molen stond aan de linkerkant van de Schwalm, dus in die tijd thuis in Gelderland. Ondanks deze locatie moest de molenaar twaalf albussen (munten) en twee pond gele was aan Jülich betalen omdat hij de helft van de elektriciteit gebruikte, dus ook Jülichs aandrijfwater. Zo staat het te lezen in het stockboek van de Brüggen Rentmeisterei uit 1725/26. Daarnaast was hier bij de molen een grensovergang en in de oostelijke vleugel uit de 17e eeuw was vroeger een douanekantoor. Het kleine gebouwtje heette "et Spanish Hüske". Sinds 1543 behoorde dit deel van Geldern tot het rijk van Karel V, waar de zon nooit onderging.De molen lijkt zijn naam te hebben gekregen van het Nederduitse woord voor dakpannen "Pannen", dat hier werd vervaardigd en later de aardewerkindustrie in het naburige Brüggen beroemd maakte.In 1847 werd de molen uitgebreid, die nu beschikte over vier wigpersen, twee panmolens en een roerwerk. Het had twee onderslagse waterwielen en in 1873 werden twee maalinrichtingen voor rogge en tarwe toegevoegd. In 1882 kocht Friedrich August Gotzes de molen voor 16.000 daalders. Begin 1900 begon de verandering naar een toeristisch restaurant met badinrichting. Na de verhuizing van de Schwalm in 1926 bleef de molen tot 1960 op diesel draaien.Bron: Wikipedia