Sommerhoffpark

Het Sommerhoffpark is een vrij klein en onopvallend maar idyllisch groen gebied in het Gutleutviertel. Waarschijnlijk omdat bijna niemand zo'n oase hier vermoedt, is het zelden overvol. Talrijke banken bieden voor elke smaak een geschikte rustplaats. Als u een zitplaats kiest aan de oevers van de Main, kunt u niet alleen watervogels en schepen observeren, maar ook het treinverkeer op de Main-Neckar-brug.

Met de ontmanteling van de stadsversterkingen van Frankfurt aan het begin van de 19e eeuw en de ombouw van de betreffende panden tot groen, groeide de interesse van vermogende Frankfurters voor representatieve landgoederen buiten de stadsgrenzen. In 1803 verwierf de wijnhandelaar en bankier Johann Noë Gogel het eigendom van het huidige park, dat direct aan de noordelijke oever van de Main naast het Gutleuthof ligt. Hij gaf de vooraanstaande architect Salins de Montfort de opdracht om een herenhuis te bouwen met bijgebouwen, waaronder een tuinmanshuisje en een serre. Ook liet Gogel op het terrein een landschapspark aanleggen naar Engels model. In 1883 wisselden het landgoed en het park van eigenaar; het pand werd naar hem omgedoopt tot Sommerhoffpark. In 1928 kocht de stad Frankfurt het pand en maakte er een openbaar park van. De stad heeft op het terrein uitgebreide onderwijs- en vrijetijdsactiviteiten voor kinderen en jongeren opgezet, waaronder een speeltuin met een peuterbad, een rivierzwembad aan de oevers van de Main, werktuinen en openluchtklaslokalen voor schoolkinderen, en een beboste gebied voor bescherming tegen vogels.
Het landhuis werd verwoest tijdens de luchtaanvallen op Frankfurt am Main in de Tweede Wereldoorlog. Van de gebouwen op het landgoed van Gogel zijn slechts delen van de ommuring en enkele smeedijzeren leuningen bewaard gebleven.