Burtrint

De oude stad Butrint werd in 1948 aangewezen als cultureel monument; in 1999 werd het ingeschreven op de UNESCO Werelderfgoedlijst; in 2003 werd het wetlandcomplex, inclusief een deel van de lagune en het kustgebied van Butrint bij Capo Stillo, uitgeroepen tot Ramsar-site en nationaal park (categorie II van de IUCN Protected Areas Management-categorieën). Vanwege het belang voor de bescherming van het archeologische en historische erfgoed, werd Butrint in 1992 genomineerd als UNESCO-werelderfgoed. Het culturele belang van het landschap en de archeologische context werd later erkend door de UNESCO-aanduiding uit te breiden tot een totale oppervlakte van 2900 hectare Mythologie en geschiedenis van Butrint
Butrint is een microkosmos van de mediterrane geschiedenis die de opkomst en ondergang van de grote rijken die de regio domineerden goed weergeeft. Tegenwoordig is het een wirwar van monumenten die een periode van meer dan twee millennia weerspiegelen, van de Hellenistische tempels van de 4e eeuw. voor Christus tot de Ottomaanse verdedigingssystemen van het begin van de negentiende eeuw. Volgens de klassieke mythologie werd het oude Buthrotum gesticht door ballingen die de val van Troje ontvluchtten. Toen Hellenus, de zoon van Priamus, arriveerde, offerde hij een os, die gewond raakte, zichzelf in de branding sleepte en stierf op het strand. Omdat het een goed voorteken was, heette de plaats Buthrotum, wat "gewonde os" betekent. Het epische gedicht van Vergilius, de Aeneis, vertelt over Aeneas die naar Italië reist om Butrint te bezoeken.

groot fort

4 € entree, 700 lek, zeker de moeite waard