Zaun aus Walknochen

Tijdens de walvisvangst van 1660 tot 1860 waren de meeste mannen van Rømø en naburige eilanden in de zomer op schepen in Groenland en Spitsbergen om zeehonden en walvissen te vangen.
Soms brachten ze de kaakbeenderen van de gevangen walvissen mee naar huis om te verwerken. Omdat hout op de meeste Noord-Friese eilanden een absoluut schaars goed was, omdat de huidige Rømø-bossen pas in de moderne tijd werden aangeplant en uitgebreid. Deze zeldzame houtvervanger werd vervolgens gebruikt om tuinhekken te plaatsen of om toegangspoorten te bouwen.

In het hek van Juvre is het jaartal 1772 gegraveerd (op het eerste bot na de poort) zodat een eenduidige datering wel degelijk mogelijk was. De boerderij die erbij hoorde was eigendom van de kapitein (Kommandør) Petersen Andersen List, die de walvisvaarder met de naam “De twee jonge Hermanns” van 1765 - 1775 door de ijskoude zeeën leidde en waarschijnlijk de botten had meegebracht.

Het Juvre baleinen hek had veel geluk dat het het overleefde. Want het weer op het eiland knaagt dag in dag uit aan dit organische materiaal. Oorspronkelijk was het hek ook veel groter en reikte het tot aan de binnenplaats. Dit deel is aan het rotten, maar het deel aan de straatkant zou door de huidige eigenaar van de boerderij Thomas Martinsen gered kunnen worden door constante zorg. In 1977 kwam het hek onder monumentenzorg en werd het volledig gerestaureerd.

http: //römö.net/html/walknochenzaun_juvre.html

Interessant, je rijdt er bijna voorbij, je moet ook de instructies lezen