Blick auf Schacht Carolinenglück

Een prachtig fietspad, de Erzbahntrasse, de Centennial Hall in Bochum/Zollverein in Essen en het Nordstenpark in Gelsenkirchen-Horst is een must onderweg.
👍👍👍

De kolenmijn Carolinenglück (tot 1870 Glückauf-mijn [1]) was een steenkoolmijn in het huidige Hamme-district van Bochum nabij de Ruhrschnellweg, de huidige A 40.In 1844 werden op het terrein voor het eerst proefboringen uitgevoerd. Steenkoolafzettingen werden ontdekt op een diepte van 41 meter en 52 meter. Als gevolg hiervan werd een gok, d.w.z. een aanvraag voor een mijnenveld, gedaan.De boring begon in 1847. De mijn brak als een van de eersten door het harde mergelgesteente om op grotere diepte kolen te kunnen winnen. In 1848 werd de Carboonlaag bereikt op een diepte van 42 meter. In 1850 werd het eerste niveau vastgesteld op een diepte van 100 meter en een tweede niveau op een diepte van 127 meter. De financiering begon in hetzelfde jaar.Op 17 februari 1898 vond het ergste mijnongeval tot nu toe plaats in de mijnbouw in het Ruhrgebied. Een mijngasexplosie kostte het leven aan 116 mijnwerkers.In 1900 verwierf de club Bochum de kolenmijn. In 1937 werd het negende niveau vastgesteld op 950 meter en het tiende niveau op 1.076 meter. De cokesfabriek werd uitgebreid tot een grootschalige cokesfabriek met 210 ovens en uitgebreide secundaire recuperatiesystemen.In 1945 werd er door de Tweede Wereldoorlog grote schade aangericht. De mijn werd stilgelegd op 31 mei 1964. In 1968 werd de cokesfabriek op het fabrieksterrein stilgelegd en gesloopt omdat de hoogovens van de club Bochum waren uitgeblazen. Even later werd het teerdestillatiesysteem van Rütgerswerke und Teerverwertung AG, dat nog ruwe teer uit de omliggende cokesfabrieken verwerkte, stilgelegd.Tegenwoordig herinneren, afgezien van het gelijknamige handelsgebied, alleen de schoorsteiger van het type Zschetzsche die in 1912 over schacht 3 werd gebouwd en de Malakow-toren die in 1856 over schacht 2 werd gebouwd en door verbouwingen werd gewijzigd, eraan. Beide schachten worden nu gebruikt voor de centrale afwatering. Het mijnwater dat hier wordt weggepompt, komt uit ongebruikte mijnenvelden in het noorden van Bochum, in Herne, Castrop-Rauxel, Waltrop en Lünen. De ertsspoorlijn, die in dit deel teruggaat naar een mijnspoor uit de jaren 1850, liep door de voormalige mijnsite. Tegenwoordig loopt het fietspad erlangs van de Centennial Hall in Bochum naar de voormalige ertshaven Grimberg aan het Rijn-Herne-kanaal.De beschermbrug van de cokeskabelbaan die de hoogovens van de Bochumer Verein via de A 40 van stroom voorziet, werd op 16 oktober 2010 gesloopt als laatste overblijfsel van de cokesfabriek.

Mooi om te zien en goed om te fietsen