Turfputten

Tijdens het einde van de laatste ijstijd heeft de Schelde tussen Gent en Dendermonde diverse fossiele meanderbochten achtergelaten, zoals die van Overmere-Donk en de Damvallei in Laarne. Ongeveer 10.000 jaar geleden vond de afsnijding van de meander van Overmere plaats. Het duurde duizenden jaren voordat de meander volledig werd opgevuld door verlandingsprocessen, waarna veenvorming plaatsvond.

De dikke veenlaag bleef vrijwel onaangeroerd tot de tweede helft van de 17e eeuw. Pas toen begon men turf te winnen. Als onderdeel van deze turfwinning werd het oostelijke deel van de oude Scheldemeander opnieuw uitgegraven, waardoor het gebied transformeerde in een groot wateroppervlak. Pas in het begin van de vorige eeuw werd het definitief drooggelegd. De vrijgekomen grond werd beplant met wilgen voor de mandenvlechterij. Na de Tweede Wereldoorlog werden populieren aangeplant voor de productie van lucifers. Tegenwoordig worden deze populieren geleidelijk vervangen door inheemse boom- en struiksoorten als onderdeel van het huidige bosbeheer.

Een mooi stukje natuur om in te wandelen. Afwisseling tussen waterplassen en bossen.

Nog meer turfputten vind je in Berlare Broek, een langwerpige strook van een zestal kilometer langs de historische Scheldemeander waar ook het Donkmeer deel van uitmaakt. Het grootste deel van het gebied bestaat uit bos met daartussen moerassige gedeelten en meer dan vijftig vijvers. Een paar jaar geleden raasde een stevige storm door het bos. Dat zie je vooral goed in de winter. Heel wat bomen verloren hun kruin.