Sint-Livinuskapel

De eerste schriftelijke vermelding van de Livinuskapel gaat terug tot het jaar 1500. Ze werd toen
beschreven als ‘de kercke van sente lievens houtem up sente lievens coutre’. In zijn huidige vorm
dateert de kapel uit 1640. In 1702 werd de kapel verder uitgebreid. Ze werd als monument beschermd in 1994.
Naast de kapel bevindt zich de Livinusbron, in 1472 al vermeld als de ‘sente lievens borne’. De legende verhaalt dat de heilige martelaar Livinus op deze plaats zijn staf in de grond plaatste. Er ontsprong een bron die nooit meer droog kwam te staan. Het water van de bron zou een genezende kracht bezitten.
Jaarlijks op Paaszondag vindt er een bedevaart plaats naar en rond de kapel.

De rond 580 in Ierland geboren Livinus van Gent, kwam naar Zeeland en Vlaanderen om er het Woord van God te preken. Na een verblijf in de Ganda-abdij (Sint-Baafsabdij) trok hij naar Aalst en de streek tussen Gent en Ninove.

Terwijl hij aan het preken was op reeds hoge leeftijd, zou Livinus in het jaar 657 in Esse (Sint-Lievens-Esse) zijn aangevallen door een groep heidenen, die zijn tong uitrukten en hem het hoofd afsloegen. Livinus zou vervolgens in Houtem begraven zijn.

Livinus zou in 842 zijn heilig verklaard door middel van een elevatio (verheffing van het gebeente). Zijn gebeente zou in 1007 van Houtem naar Gent zijn overgebracht, waar het in 1578 verloren ging bij de Tweede Beeldenstorm.

Bron: Wikipedia