Goldachviadukt

Het Goldachviaduct is een van de oudste spoorbruggen van Zwitserland.

Het Goldach-viaduct is een spoorbrug van de Schweizerische Bundesbahnen (SBB), die de Rorschach-St. Gallen bij Goldach SG via de Goldach.
Het viaduct werd gebouwd door de ondernemer Georg Schöttle uit Stuttgart volgens de plannen van de Stuttgartse architect Karl Etzel.[1] In tegenstelling tot de enkelsporige ijzeren bruggen over de Sitter, Glatt, Uze en Thur, koos de Verenigde Zwitserse Spoorwegen (VSB) bij de bouw van het Goldachviaduct voor een dubbelsporige stenen boogbrug met vijf halfronde gewelven. In 1855 beïnvloedden verschillende natuurlijke gebeurtenissen de bouw van de brug. Op 25 juli schudde een gewelddadige aardbeving de bouwplaats en op 21 augustus scheurde een overstroming een deel van de steiger weg. Op 11 november 1855 werd de sluitsteen van de brug over de Goldach gelegd. De samenzwering vond plaats op 9 oktober 1856. Op 25 oktober 1856 werd de spoorlijn St. Gallen-Rorschach geopend met het Goldach-viaduct.

Ook na de elektrificatie in 1927 kon het gebouw het zware treinverkeer aan. In 1990 is de brug gerenoveerd met het plaatsen van een betonnen steunplaat voor dubbelsporig gebruik. In 1993 werd het tweede spoor in gebruik genomen.

De Goldach-brug is, samen met de spoorbruggen bij Turgi over de Reuss en de Limmat, een van de oudste nog in gebruik zijnde spoorbruggen in Zwitserland.

Geweldige treinbrug met prachtige bogen. Op ongeveer 200 m afstand is er een moderne snelwegbrug, ook over de Goldach