Triglav

On the Triglav summit leads a well-secured via ferrata. It is said that every Slovene must have been on this mountain once. That's why the many fuses and iron clamps. However, the mountain with 2864 m should not be underestimated. Even in summer snowfall is possible and then the tour is difficult. Due to the high traffic way I would strongly advise, in the late spring, when no more snowfields are in the tour, or on a beautiful late autumn. In midsummer it is always very crowded. If you are well trained and very sure-footed, you can do the tour in one day. Fastest and steepest climb over the Vrata Valley. Hut at the end of the valley with an imposing view of the Triglav north face, is the Aljažev dome. From there steeply uphill with partly insured climb. I'm already putting on my climbing helmet because you never know how many people are on top. Attention the whole tour is characterized by crash terrain. Good footwear and condition (possibly via ferrata equipment). Before getting on the Triglav, you pass the hut Kredarica. The metreologist has always been there for the whole year. The hut itself has its seasons. New Year is celebrated there. But you should be logged in. The Triglav itself is, as I said, no promenade but well secured, but always exposed and you move in crash terrain. Surefooted safety is urgently needed. Helmet and climbing equipment certainly not bad, because sometimes very many people are traveling. Anyone who flirts with the climbing routes through the north face is recommended to a local mountain guide. Although there are also slight climbs such as the Slovenian way UIAA II-III, or the German way IV, but the orientation in the wall is getting used to. Even those who are knowledgeable, that's how I experienced it, like to get used to the routes. Long German way at least 1500 meters to climb! Text still needs to be shortened. Who wants to climb the Triglav: mountaininfo.eu/rock/alpinklettern/klettertour/touren/slowenischer-weg.html
Otherwise wonderful mountain trails, great mountain bike tours

De Aljaž-toren op Triglav werd ontworpen en gebouwd door Jakob Aljaž (1845-1927), een groot patriot, bergwerker, componist, dichter en bergschrijver, van 1889 tot aan zijn dood de pastoor van Dovje.

Aljaž kocht het land op de top van Triglav voor een goudtuinman van de gemeente Dovška om er een toren op te bouwen, die een schuilplaats en uitkijkpunt moest zijn. Hij heeft het plan er zelf voor gemaakt. Hij gebruikte zijn geld om een ijzeren frame, dikke gegalvaniseerde ijzeren platen en schroeven te kopen. Hij huurde zes sterke dragers in en zij droegen het materiaal binnen een week vanuit de vallei naar de top. De toren werd gebouwd door Aljaž's jeugdvriend, tinnegieter Anton Belec uit Šentvid, die werd geholpen door vier assistenten. In de toren installeerde hij 3 schoenmakersstoelen, 2 dekens, 2 kookpotten met een fles sterke drank, 6 glazen, een barometer, een toegangsboekje en een kopie van Pernharts Triglav Panorama rond de hele omtrek, en een thermometer aan de buitenkant. De toren was aanvankelijk eigendom van Jakob Aljaž, maar liet hem daarna over aan de Sloveense Bergsportvereniging. Het werd geopend op 7 augustus 1895. Op dezelfde dag werd ook de Stanič-schuilplaats geopend, een kunstmatige holte aan de zuidkant net onder de top van Triglav; het werd gebouwd door de SPD volgens het plan van Jakob Aljaž. De shelter is niet ingericht, er is plaats voor 4 tot 6 personen. Door het land te kopen en de toren op te richten, liet Aljaž de Duitsers duidelijk zien dat Triglav een Sloveense berg is. Met deze actie heeft hij in grote mate bijgedragen aan de realisatie van de slogan van de oprichtende algemene vergadering van de Sloveense Bergsportvereniging: "Om het Sloveense gezicht van de Sloveense bergen te behouden." De Aljaž-toren staat al meer dan 100 jaar. Samen met Triglav werd het een symbool van Slovenië. Met als doel de culturele en historische traditie van de Aljažev-toren te behouden, nam de gemeenteraad van Jesenice op 28 juni 1990 een decreet aan waarbij de Aljažev-toren op de top van Triglav tot cultureel en historisch monument werd verklaard. Zavarovalnica Triglav schonk in 1997 een mooie tafel, die door de politie van Ljubljana Matica bij de Aljažev-toren werd geplaatst. Het stempel- en registratieboekje zijn er veilig in opgeborgen.

De Aljaž-toren biedt bescheiden onderdak aan vier tot zes bergbeklimmers.

Triglav ligt in het noordwesten van Slovenië, niet ver van de grens met Italië en maakt deel uit van de keten Julische Alpen (Julijske Alpe), verdeeld tussen Italië en Slovenië, waarvan het de hoogste berg is: 2863 meter boven zeeniveau van de zee.

Er zijn talloze manieren om de top te bereiken. In principe kan de klim naar Triglav vanuit drie verschillende kanten worden benaderd: vanuit het Mojstrana-gebied (Kransjka gora), vanuit Pokljuka (Bled/Bohinj) of vanuit Trenta (bovenste Soča-vallei). Het wordt meestal in twee dagen gedaan, met een overnachting op grote hoogte, de sterksten gaan zelfs van 's morgens tot' s avonds (waarschuwing: ongeacht waar u besluit te vertrekken, het doen van de Triglav op één dag impliceert noodzakelijkerwijs een reis van meer dan 2000 m hoogte verschil!!!)

Het laatste stuk om naar de top te klimmen is uitdagend en niet te onderschatten. Vooral de bergkam tussen Mali Triglav en Triglav kan soms indrukwekkend zijn voor mensen die last hebben van hoogtevrees. Er moet maximale voorzichtigheid in acht worden genomen. Dit laatste stuk is tussen augustus en september doorgaans extreem ‘druk’.