Wilhelmsruhe

Het gebouw werd in 1907 ingehuldigd als een joods bejaardentehuis. Het vier verdiepingen tellende gebouw met een heldere kelder staat op een oppervlakte van 1160 are. Het bood aanvankelijk plaats aan 32 personen. De woonkamers, 20 eenpersoonskamers en 6 tweepersoonskamers, bevonden zich op de 1e en 2e verdieping. In 1932 werden de open veranda's aan de achterkant omgebouwd tot kamers, waardoor het aantal bewoners toenam van 32 naar 48. In 1936/37 vond opnieuw een uitbreiding plaats, waarbij 30 nieuwe eenpersoonskamers kwamen. In november 1940 werden de asielzoekers gedeporteerd of hervestigd.Voor de geschiedenis van het gebouw als een Joods bejaardentehuis, zie Israelitisches Asyl Sontheim .Vanaf 1941 werden in het huis gezinnen van zwaar gehandicapte mensen gehuisvest, later ook dwangarbeiders die uit Joegoslavië werden gedeporteerd. Vanaf 1946 was het gebouw de zetel van de gemeentelijke gynaecologische kliniek en werd later naar het oosten en westen uitgebreid met verdere panelen in paneelconstructie, zodat het gebouw ruimtelijk verbonden werd met de oudere aanbouw naar het westen. Vanaf januari 1977 deed de faciliteit dienst als nazorgkliniek Sontheim, die in 1991 onverwacht werd gesloten om het verplegend personeel te gebruiken om een personeelsnoodgeval in het gemeentelijke Jägerhaus-ziekenhuis op te lossen. De panelen werden later weer afgebroken. Na tien jaar leegstand werd de Wilhelmsruhe in 2001 omgebouwd tot de Alice Salomon School for Educational Aid.

Het werd gebouwd als bejaardentehuis, was later een kliniek en is nu een school