Kopfbuchen

kuladig.de/Objektansicht/KLD-313785

In sommige loofbossen in het Kottenforst getuigen hoofdbomen, voornamelijk rode beuk (Fagus silvatica), van een vorm van bosgebruik die al eeuwenlang wordt beoefend, bosweide. De bomen zijn naar schatting zo'n 150 tot 250 jaar oud.De vorm van de kopboom is ontstaan door de takken op regelmatige afstanden boven het bereik van het grazende vee af te knippen. Het hout werd voornamelijk gebruikt als brandhout, jongere takken en twijgen werden ook in bladeren gedroogd en werden gebruikt als vervanging voor hooi voor de wintervoeding van het vee. Door het verlaten van bosweiden en het gebruik van de kopbomen hebben deze in sommige gevallen ontwikkelde groeipatronen die nogal atypisch lijken voor bomen; Dit is waar de populaire naam van de vaak zeer imposante boom-individuen als "spookbeuken" is afgeleid. Een ander, nogal negatief gevolg van het stopzetten van het gebruik is de ongecontroleerde groei van het bladerdak, dat op een gegeven moment een statisch probleem voor de boom wordt . Wanneer de grote takken breken, ontstaan grote breuken en stamverwondingen, die dan snel de stabiliteit van de bomen als geheel in gevaar brengen. Daarom zijn en worden steeds meer kopbomen bij de paden sterk ingekort of zelfs gekapt om redenen van verkeersveiligheid.De oude kopbomen met hun boomholten zijn leefgebieden voor veel zeldzame en bedreigde diersoorten in ons huidige cultuurlandschap, zoals de steenuil en Stock duif, verschillende soorten kevers en bijen, en ook vleermuizen; daarom zijn ze bijzonder waardevol vanuit ecologisch oogpunt. Bovendien zijn ze het laatste bewijs van een historische vorm van bosgebruik en daarom zeker de moeite waard om te behouden.

De hoofdboeken zijn cultuurgeschiedenis.

Op de rechteroever van de Rijn zijn ook kopbeukenbestanden te vinden in het Siebengebirge. Ook de cisterciënzermonniken van de abdij van Heisterbach zijn sinds de middeleeuwen betrokken bij het bosbeheer van hakhout. Deze vorm van bosgebruik is bijzonder duurzaam omdat de bomen niet worden gekapt voor de houtproductie, maar alleen de takken van de kruin regelmatig worden verwijderd en de bomen behouden blijven.