Hexentanzplatz

De "Hexentanzplatz" heeft niets gemeen met heksen en zo. De term is in de volksmond bedacht en gaat terug op gymnastiek en free-body-activiteiten die nieuwkomers op de Fassenberg uitvoerden.
Aan het begin van de 20e eeuw ontstond niet alleen de trekvogelbeweging, ook veel stedelingen werden steeds meer naar het platteland getrokken, vestigden zich in de buitenlucht, verzamelden en bouwden soms ook kleine weekendhuisjes. In Hanstedt gebeurde dat vooral op de hoogten rechts en links van het idyllische Fassenbeke.
Deze drukte in het donkere bos leek misschien verdacht voor de lokale bevolking en had ook iets mystieks. Ze keken vanaf een respectvolle afstand toe en hebben zonaanbidding en extatische dansen misschien als een soort heksencultus gezien. De zin: "Daar dansen de heksen!" zal snel de ronde hebben gedaan en het plein had al zijn naam: "Hexentanzplatz".

lueneburger-heide.de/service attractie/3535/hanstedt-hexentanzplatz-auf-dem-fassenberg.html

Een plek met een verhaal dat niets met de heksenjacht te maken heeft.

Hanstedt: "Hexentanzplatz" op de Fassenberg
Hanstedt

Het is niet bekend of de tijd van de inquisitie en heksenjachten hun stempel op Hanstedt hebben gedrukt. Het is mogelijk dat deze boze geest, die in de late middeleeuwen ontstond, niet stopte bij de heidedorpen.

Wat wel zeker is, is dat bijgeloof, tovenarij en hekserij mensen al eeuwenlang achtervolgen, soms zelfs tot op de dag van vandaag. Uilen en uilen werden als dode vogels beschouwd. Als er iemand is overleden en hij was "voor zondag boven de aarde", trok de overledene een andere persoon achter zich aan. Tussen Kerst en Nieuwjaar stopten vrouwen met de was te doen, omdat overtredingen ongeluk brachten. Dat gold ook voor gebroken spiegels, terwijl scherven over het algemeen geluk betekenden. Op dit punt zouden vele voorbeelden van goed en slecht geluk kunnen worden genoemd.

De "Hexentanzplatz" heeft hier niets mee te maken. De term is in de volksmond bedacht en gaat terug op gymnastiek en free-body-activiteiten die nieuwkomers op de Fassenberg uitvoerden.

Aan het begin van de 20e eeuw ontstond niet alleen de trekvogelbeweging, ook veel stedelingen werden steeds meer naar het platteland getrokken, vestigden zich in de buitenlucht, verzamelden en bouwden soms ook kleine weekendhuisjes. In Hanstedt gebeurde dat vooral op de hoogten rechts en links van het idyllische Fassenbeke.

Deze drukte in het donkere bos leek misschien verdacht voor de lokale bevolking en had ook iets mystieks. Ze keken vanaf een respectvolle afstand toe en hebben zonaanbidding en extatische dansen misschien als een soort heksencultus gezien. De zin: "Daar dansen de heksen!" zal snel de ronde hebben gedaan en het plein had al zijn naam: "Hexentanzplatz".

Na de Tweede Wereldoorlog werd het plein nog een tijdje gebruikt voor het spelen van vuistbal voordat het overgroeide en uit het bewustzijn van de Hanstedter verdween. Nu hebben Ludwig Riebesehl en Erich Gring een replicaheks met hoofddoek en bezem hoog in een pijnboom gehangen en symbolisch de naam van de plaats herboren om de vergetelheid te trotseren. De grondleggers van dit idee willen dat de heks wordt begrepen als een goede fee die het bos beschermt. Ze moedigen bezoekers aan om Gods natuur te respecteren en het bos schoon te houden van vuil.

Bron: lueneburger-heide.de/service/attractie/3535/hanstedt-hexentanzplatz-auf-dem-fassenberg.html