Eremo di Camaldoli

De kluis van Camaldoli werd rond 1025 na Christus gesticht door de kluizenaar monnik Romualdo, tegenwoordig San Romualdo. In het begin telde het gebouw vijf cellen voor kluizenaars en een kerk voor gemeenschappelijk gebed. Tegenwoordig zijn er twintig cellen en de meest "recente" dateert uit 1743. Door de eeuwen heen zijn er andere gemeenschappelijke structuren gebouwd: de refter, de bibliotheek en het gastenverblijf. Alle cellen zijn gebouwd naar het model van de eerste cel van San Romualdo, nog steeds zichtbaar, hoewel opgenomen in de bibliotheek: het is een klein huis met een tuin omgeven door muren. De interne ruimtes van de kluis kunnen alleen worden bezocht tijdens rondleidingen; de dienstregelingen zijn te vinden op de website van de Camaldoli-gemeenschap.

De Camaldoli-hermitage is een religieus gebouw gelegen nabij de gelijknamige stad, in de provincie Arezzo, het bisdom Arezzo-Cortona-Sansepolcro op ongeveer 1.100 meter boven de zeespiegel, in het Nationaal Park van de Casentinesi-bossen, Monte Falterona en Campigna. Het moederhuis van de Benedictijnse Congregatie van de Camaldolese, gesticht door San Romualdo in het begin van de 11e eeuw, ligt verscholen in een prachtig bos.

Hermitage is een Grieks woord dat woestijn betekent. Daarom is de structuur van de Heilige Hermitage geïnspireerd door de spiritualiteit van de woestijnvaders: monniken die zich vanaf de eerste eeuwen van het christendom terugtrokken naar de woestijnen van Syrië, Palestina en Egypte om een dagelijks leven te leiden verweven met gebed, stilte, eenzaamheid, werk, blijf in de cel enz.
Rond het jaar 1025 stichtte de monnik Sint Romualdo van Ravenna, nadat hij van de bisschop van Arezzo Teodaldo di Canossa (oom van de bekendere Matilde) een stuk grond had gekregen op een zeer eenzame plek in de Toscaans-Romagnolo Apennijnen, de Hermitage, die de kerk liet bouwen met de eerste vijf kluizenaarscellen. Romualdo interpreteert dus de behoefte aan een leven in eenzaamheid door het te organiseren in een gemeenschapsachtige structuur, inclusief een gemeenschap van broeders geleid door een regel en een prior en die voorziet in enkele gemeenschappelijke momenten naast de eenzaamheid van de cel. Enige tijd later werd drie kilometer stroomafwaarts het Hospice (het toekomstige klooster) geboren, aanvankelijk geplaatst als bolwerk tegen de stilte en eenzaamheid van de Hermitage.
(Bron: camaldoli.it)