Mühlrad am Rheinfall

Het waterrad werd gebouwd naar oude modellen en op 9 april 1976 in gebruik genomen.
Het doet denken aan het gebruik van waterkracht in de 11e eeuw, dat van fundamenteel belang was voor de industriële ontwikkeling aan de Rijnwaterval.

Sinds de oudheid worden aan de Rijnwatervallen, vooral aan de noordkant, molens geëxploiteerd, waarbij gebruik wordt gemaakt van kleine delen van de waterkracht. In de 17e eeuw werd aan de rechterkant van de watervallen een hoogoven gebouwd voor het smelten van polijstertsen, die ongeveer een eeuw in bedrijf was en vervolgens opnieuw in de eerste helft van de 19e eeuw. Aan het begin van de 19e eeuw ontving Johann Georg Neher rechten op het gebruik van de waterkracht bij de Rijnwatervallen, die lange tijd in zijn familie bleven. De energiecentrale voorzag de Zwitserse wagenfabriek en vanaf 1889 de eerste Europese aluminiumfabriek van de Aluminium Industry Share Company van energie. In 1947 werd de naam veranderd in Rheinkraft Neuhausen AG.
Bron: de.wikipedia.org/wiki/Rheinfall

Het Mühleradhaus wordt in het voorjaar en de zomer gebruikt als evenementenlocatie. Daarnaast is de snackbar open afhankelijk van het weer en het aantal bezoekers.

Het molenrad bij de Rijnwaterval bij Schaffhausen draait al 40 jaar levendig in het water; nu was het tijd voor een nieuwe. Het nieuwe schoepenrad van regionaal eiken heeft een diameter van 5,20 meter, een gewicht van 4,5 ton en bestaat naast hoepel en spaken uit 30 paddleboards. Het werd in twee delen van de werkplaats in Beringen naar de Rijnwaterval vervoerd en ter plaatse geassembleerd.