Café De Zevende Hemel

Het gebouw waar café De Zevende Hemel in gevestigd is, lag in de jaren tot 1970 op het centrum van circulatie in Beernem. Een kruispunt van oost naar west, van zuid naar noord én het station. Deel uitmakend ook van een café-ring rond de beide kanten van het station. Dit hotel l’Avenir bestond al en had een functie vanaf 1850. Een functie die verbonden was met de spoorwegen. Een directe functie als magazijn voor spoorgoederen. Meest bekend natuurlijk sinds de tweede helft van de 20ste eeuw, als café aan de spoorweg. Men moet weten dat Beernem een voornaam goederenstation was: de toevoer van bomen voor het lattenspletten in St-Joris is daar een voorbeeld van. Trouwens ook de nu verdwenen magazijnen/koterij die een façadebreedte hadden van zo’n 25 à 30 meter, werden ook gebruikt voor het lattenspletten. De naam van het café werd vernederlandst naar De Toekomst. Later kwam een jongere lichting met de naam Telstar, verwijzend naar de communicatiesatelliet die in 1962 onder grote belangstelling in de ruimte werd gelanceerd. In de jaren 1940 en 1950 werd de zaak uitgebaat door de familie Stroobandt-Defeau. Naast café was dat dan ook een groothandel in aardappelen en vooral ook een industriële weegbrug voor goederen, vrachtwagens en zelfs levende materie. Een restant van het spoorwegvervoer. Voor de plaatselijke beenhouwerij was het wekelijks wegen van een slachtrijpe koe of een “kot” varkens een routine. Soms werd eerst in de vroegte van de morgen te voet de koe gehaald vanuit een boerderij in de Beelkens, hopende dat het beest in de loop van de lange wandeling eens goed zou plassen kwestie van gewicht te verliezen, en tot op de weegschaal gebracht. Het gaf de beenhouwer de gelegenheid om ’s maandagmorgens de koe even te laten rusten en hijzelf een goede pint met de al aanwezigen te drinken vooraleer verder naar het slachthuis te gaan in de Bloemendalestraat. Idem met de varkens. Een lading varkens in de aanhangwagen werd tot op “den bascule” gereden en het leeg gewicht werd er afgetrokken.
Een speciaal verhaal in dit verband was het trouwfeest hier in de café van Adiel De Craemer en Rosa Valcke in 1948. De vrij grote familie had zich bij het toekomen gezamenlijk op de weegbrug gezet (zie foto). Na de ongetwijfeld zware maaltijd moest het resultaat op de weegschaal vast te stellen zijn. We weten niet wat het resultaat was. (Zie sepiafoto)
Toen Marcel Stroobandt stopte met zijn aardappelhandel werd het café uitgebaat door de familie Grammens. Van de (latere, en ondertussen verdwenen) frituur onder meer... Het was in die tijd, eind de jaren 1960, dat de lege lokalen werden ingenomen door kermisvierders en er duchtig werd gedanst in de aardappelkoterij. Later nog, in de jaren 80 en 90 woonde hier een mijnheer met twee oldtimers die hij als dagelijkse auto gebruikte. Het waren chevrolets uit de vroege jaren 1950 die maar bleven rijden. Tot de man er zelf niet meer was. Het was meteen tijd om het gebouw weer leven in te blazen en er weer een café van te maken met een vast cliënteel. En nadien De Zevende Hemel. Een gebouw met een lange geschiedenis met nu opnieuw een vast stek in het plaatselijk aanbod.